"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 5
Γέφυρες όχι φράγματα

“Γέφυρα : κάτι που ενώνι ένα κενό. Ένας δρόμος πάνω από μία στενοχώρια ή ένα εμπόδιο”.

Γέμισμα των κενών, χτίσιμο δρόμων πάνω από τις στενοχώριες, το ξεπέρασμα των εμποδίων και να κάνω ευκολότερη τη ζωή για τους ανθρώπους που έχω γύρω μου.

Μπορεί να μην είσαι όσο θα'θελες ψηλός και οι γοφοί σου να μην είναι όσο θα'θελες στενοί, μα είσαι το καλύτερο πράγμα που έχεις ! Κι όταν φτάσεις να το αναγνωρίσεις αυτό, έχεις μπει στο δρόμο και κανείς δε μπορεί να σε σταματήσει.

Δεν είσαστε μόνο αυτό που υπάρχει, είστε πολύ περισσότερο μια δυνητικότητα.Αν κάποιος θελήσει να παίξει μαζί μου το παιχνίδι “ακολουθήστε τον γκουρού” θα χάσει, γιατί θα διαπιστώσει ότι είμαι το ίδιο μπερδεμένος όπως κι αυτός. Η διαφορά μπορεί να είναι ότι εγώ το ξέρω.

Είσαι ένας ειδικός συνδυασμός με κάποιο σκοπό – μην πιστέψεις ποτέ κανέναν που θα σου πει το αντίθετο, ακόμη κι αν σου πουν ότι αυτός ο σκοπός είναι μια αυταπάτη. (Ζήσε την αυταπάτη, αν δε γίνεται αλλιώς).

Είσαι ο συνδυασμός αυτός για να μπορείς να κάνεις ό,τι είναι ουσιαστικό για εσένα.

Γιορτάστε την ανθρωπιά σας. Γιορτάστε την τρέλα σας. Γιορτάστε την ανεπάρκειά σας. Γιορτάστε τη μοναξιά σας. Πάνω απ'όλα γιορτάστε τον εαυτό σας.

Όσο πιο πολύ αναπτύσσομαι, τόσο πιο πολύ από μένα μπορώ να σας δώσω.

Γίνομαι πιο συνειδητός κι ευαίσθητος για να δεχτώ καλύτερα την ευαισθησία και τη συνειδητότητά σας. Και αγωνίζομαι να καταλάβω την ανθρωπιά μου για να σας καταλάβω καλύτερα, όταν μου αποκαλύπτετε ότι κανείς δεν είσαστε παρά μόνο άνθρωπος.

Οτιδήποτε έχετε μάθει, το έχετε μάθει για όλους τους γύρω σας.

Βγείτε από το “εγώ” και μπείτε στο “εμείς”. Είναι ο ωραιότερος τρόπος να δείτ ετον εαυτό σας και να βοηθήσετε τους άλλους να δουν τον εαυτό τους. Από δω πηγάζει η δύναμη. Γι'αυτό χτίστε πρώτα γέφυρες προς τον εαυτό σας και μη σταματάτε εκεί. Το επόμενο βήμα είναι οι γέφυρες προς τους άλλους.

(για τους γονείς) Ίσως η αιτία της απογοήτευσής σου είναι ότι εσύ τους πίστευες για τέλειους κι ότι εκείνοι σε άφησαν να το πιστεύεις.

Η ζωή είναι στα χέρια σου. Μπορείς, αν θέλει, να διαλέξεις τη χαρά ή μπορείς να συναντάς την απελπισία όπου κι αν κοιτάς.

Κάνουμε τα ίδια πράγματα κάθε μέρα και στο τέλος βαριόμαστε την ίδια τη ζωή μας.

Η τελική γέφυρα : όλες οι γέφυρες πρέπει να χτιστούν μέσα στην αγάπη. Αυτό το τοποθέτησε πολύ ωραία και σωστά ο Θόρτον Γουάιλντερ λέγοντας :

“Υπάρχει μια γη των ζωντανών και μια γη των πεθαμένων και η γέφυρα είναι η αγάπη. Είναι η μοναδική επιβίωση και το μοναδικό νόημα” .

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 2
Πώς να γίνεις ο εαυτός σου

Όσο ο άνθρωπος γίνεται πιο μεγάλος και πιο ωραίος και πιθο εκδηλωτικός, έτσι μεγαλώνει κι η αγάπη.

Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα να διαβάσεις, να δεις, να κάνεις, ν'αγγίξεις, να νιώσεις. Το καθένα τους σε κάνει διαφορετικό άνθρωπο.

Για να οδηγηθείς ξανά πίσω στον εαυτό σου πρέπει ν'αποφασίσεις ποιός αισθάνεσαι ότι πρέπει να γίνεις.

Οι γλωσσικές διαδικασίες αρχίζουν στην ηλικία του ενός και των δύο χρόνω, όταν οι λέξεις αρχίζουν να εμφανίζονταικαι αποκτούν συγκινησιακό και διανοητικό περιεχόμενο.

Υπάρχει μια υπαρξιακή θεωρία που λέει : “Πιστεύω πως υπάρχω γιατί έκανα κάτι. Δημιούργησα κάτι κι επομένως υπάρχω”.

Χέμπερτ Όττο - “Η αλλαγή και η ωρίμανση συμβαίνουν όταν ένας άνθρωπος έχει διακινδυνεύσει τον εαυτό του, όταν τολμά να περιαματίζεται με την ίδια τη ζωή του”.

Τί θαυμάσιο πράγμα ν'ακούς ένα παιδί να βάζει ένα ερώτημα πραγματικά έξυπνο και ν'απαντάει ο δάσκαλος “Μπράβο! Δε τη ξέρω την απάντηση, αλλά πάμε να τη βρούμε μαζί”.

Η μάθηση είναι συναρπαστική. Δε χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα. Θα οδηγήσουμε ο ένας τον άλλο.

Υπάρχουν τρόποι ν'ανταποκριθεί κανείς στις ανάγκες της κοινωνίας και υπάρχουν τρόποι να κάνει αυτό που θέλει.

Αν θέλεις ν'αρχίσεις να βοηθάς τους άλλους, πρέπει πρώτα να πάψεις να επιβάλλεις στους άλλους την προσωπικότητά σου και τα συστήματα αξιών σου, πρέπει να είσαι αληθινός και πρέπει να μάθεις ν'ακούς.

Πρέπει να είσαστε αληθινοί. Όχι πλαστοί. Φερθείτε φυσικά.

Σβήστε τα όλα απλώς και πείτε : “Αυτός είμαι. Πάρτε με όπως είμαι, με τις αδυναμίες μου, με τις βλακείες μου κι όλα τ'άλλα. Κι αν δεν μπορείτε, αφήστε με ήσυχο.”

Αν ένας άνθρωπος ήθελε ν'αναζητήσει τον εαυτό του, τί είδους καθηδηγητικές σκέψεις θα έβρισκε σχετικά με την αλλαγή της ύπαρξής του; [...]μαθαίνοντας πιο καλά τη ψυχή του, δοκμιμάζοντας συμπεριφορές που ικανοποιούν τη πραγματική του ανάγκη και κάνοντας αληθινές πράξεις, αντί να διανοείται γύρω από αυτές.

Δεν υπάρχουν συνταγές ούτε βιβλία να τ'αποστηθίσεις για να μάθεις πώς θα γίνεις ο εαυτός σου. Ξέρω μόνο αυτό : Υπάρχω, είμαι, είμαι εδώ, γίνομαι, δημιουργώ τη ζωή μου και κανείς δε τη φτιάχνει αντί για εμένα. [...] Κανείς δε μπορεί να υποφέρει τη μη-ύπαρξή μου όπως εγώ, αλλά αύριο είναι μια άλλη μέρα και πρέπει ν'αποφασίσω να σηκωθώ από το κρεββάτι μου και να ζήσω ξανά.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 6
Η Τέχνη να είσαι πραγματικά άνθρωπος

Η τέχνη να είναι κανείς πραγματικά άνθρωπος. Δε ξέρω τί αισθανόσαστε εσείς, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ αυτή η ιδέα ότι είμαι άνθρωπος και ότι έχω όλες τις δυνατότητες να γίνω άνθρωπος.

Διδάσκουμε τα πάντα στους ανθρώπους εκτός από το ουσιαστικό, κι αυτό είναι η ζωή. Κανείς δε σου διδάσκει τη ζωή. Υποτίθεται πως την ξέρεις. Κανείς δε σου διδάσκει πώς να έισια άνθρωπος και τί σημαίνει να είσαι άνθρωπος και πόσο τιμητικό πράγμα είναι να λες “Είμαι άνθρωπος!”.

Έλα όμως που δεν αποκτάται με την όσμωση.

Είναι πολύ δύσκολο να βρεις τον ορισμό, γιατί η έννοια αυτή είναι πάρα πολύ πλατιά. Όσο πιο πολύ ζω μέσα στη χαρά και στην ομορφιά, τόσο καλύτερα μαθαίνω να αγαπάω.

Δε μπορώ να γίνω Θεός, μπορώ όμως να γίνω ένα ναθρώπινο πλάσμα σε πλήρη λειτουργία!

Πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας να πλουτίσετε ! Πρέπει να γίνετε το πιο όμορφο, ευαίσθητο, μαγικό, θαυμάσιο, μοναδικό, φανταστικό πλάσμα στον κόσμο για να έχετε όλα αυτά τα πράγματα με σκοπό να τα χαρίσετε ή να τα μοιράσετε.

Αν δεν έχω σοφία, δεν μπορώ να διδάξω παρά μόνο την άγνοιά μου. Αν δεν έχω χαρά, θα διδάξω την απελπισία. Αν δεν έχω ελευθερία, θα σας βάλω σε κλουβιά.

Κανείς δε βρήκε ποτέ τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, της ανθρωπιάς.

Είσαι απεριόριστες δυνατότητες.

Ένα από τα σπουδαιότερα χαρίσματά μας είναι το χάρισμα της συγγνώμης. Σας συγχωρώ που είστε λιγότερο από τέλειοι. Θα απαιτήσω τη τελειότητα από όλους την ημέρα που θα γίνω κι εγώ τέλειος.

Γιορτάστε τον εαυτό σας και την ανθρώπινη υπόστασή σας με χαρά και θαύμα και μαγεία. Κια πράλληλα μ'αυτό γιορτάστε τους άλλους,.

Έχουμε ξεχάσει τη χαρά και το χειρότερο, έχουμε ξεχάσει τη τρέλα μας και δε τη δεχόμαστε πια. Ας το δούμε ξεκάθαρα : όλοι μα είμαστε λίγο τρελοί. Α. Τί ευτυχία να μπορούσαμε ν'αγγίξουμε ξανά αυτή τη τρέλα μέσα μας!

Η μέρα θα γίνει πιο φωτεινή.

Αυτή η υπέροχη ιδιότητα της ανθρώπινης υπόστασης, είναι το δώρο του Θεού σε σας. Το τί την κάνετε, είναι δικό σας δώρο στο Θεό. Μη χαρίσετε στο Θεό κάτι λιγότερο από το τέλειο δώρο που είστε εσείς. Και κάντε το αυτό όσο γίνεται πιο συναρπαστικό.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 7
Τα παιδιά του αύριο

Είμαστε όλοι παιδιά, ακόμη κι αν οι περισσότεροι το έχουν ξεχάσει.

Θα ήταν ωραίο αν μπορούσαμε να θυμηθούμε πώς ήταν τα πράγματα στην αρχή της διαδικασίας, τότε που μαθαίναμε ψαχουλευτά τον κόσμο.

Ένας από τους βασικούς φόβους του ατόμου είναι μήπως το μεταχειριστούν σαν αντικείμενο κι όχι σαν πρόσωπο. Φοβόμαστε μήπως καταντήσουμε να μας χειραγωγούν, να μας κατευθύνουν απρόσωπες δυνάμεις, να μας αντιμετωπίζουν σαν τα σκουπίδια οι ανώτεροι κι οι ισχυροί.

Η περίπτωση να βρεθούμε εντελώς αγνοημένοι σαν άτομα, είναι ένα είδος ζωντανού θανάτου ενάντια στον οποίο έχουμε την τάση να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Μ'αρέσει να βλέπω τον κόσμο σαν μια γιγάντια τοιχογραφία, όπου ο καθένας έχει την υποχρέωση να ζωγραφίσει ένα μικρό κομματάκι και, αν δεν αναλάβουμε την ευθύνη αυτή και δεν την πραγματώσουμε, η τοιχογραφία θα είναι για πάντα κάτι λιγότερο απ'ότι θα 'πρεπε να είναι και θα χάσουμε όλοι.

Δεν έχω καμμία διάθεση να γίνετε εγώ. Αν θέλετε να χάσετε τον εαυτό σας, ακολουθήστε εμένα.

Πρέπει να πείσουμε τα παιδιά ότι όχι μόνο διαθέτουν αυτή την απίστευτη μοναδικότητα, αλλά ότι έχουν και κάτι άλλο που μερικές φορές το ξεχνάμε. Έχουν την δυνητικότητα. Το ανεξερεύνητο μέρος τους ειναι πολύ μεγαλύτερο από το εξερευνημένο. Κι εδώ είναι το θαύμα.

'Εχω άσχημα νέα για σας! Θα πεθάνουμε όλοι !

Ο θάνατος μας διδάσκει τη χαρά της στιγμής.

Μας λέει να παραιτηθούμε από τις προσδοκίες και ν'αφήσουμε το αύριο να πει τη δικλη του ιστορία, γιατί κανείς δε ξέρει αν θα γυρίσει σπίτι του απόψε.

Πρέπει να έρθετε ξανά σε επαφή με τη δική σας χαρά και τη δική σας τρέλα. Όλοι είμαστε τρελοί! Κι αν δεν το πιστεύετε είστε οι πιο τελοί απ'όλους.

Η χαρά, το θαύμα, η έκσταση, γεννιούνται από την έκπληξη. Η ρουτίνα οδηγεί στην ανία κι όποιος νιώθει ανία γινεται ανιαρός.

//Έτσι μαθαίνει ένα παιδί.

Ρουφώντας επιδεξιότητες με τα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών του, ώσπου να φτάσουν βαθιά μέσα του.

Απορροφώντας τις συνήθειες και τις στάσεις του περίγυρού του.

Ένα παιδί μαθαίνει πιο πολύ από τη δοκιμή παρά από το λάθος, πιο πολύ από την ευχαρίστηση παρά από τον πόνο, πιο πολύ από την πείρα παρά από την υποβολή και τη συμβουλή, και πιο πολύ από την υποβολή παρά από την καθοδήγηση.//

Πρέπει να πούμε στα παιδιά ότι έχουν το δικαίωμα να διαλέξουν ανάμεσα στην αγάπη και το χάσιμο. Γιατί αν χάσεις την αγάπη, χάνεις τη ζωή.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 9
Διάλεξε τη Ζωή

Το μεγαλύτερο αγαθό που διαθέτουμε είναι η ζωή. Και όπου υπάρχει ζωή υπάρχει και ελπίδα.

“Ζωή είναι η ιδιότητα που διακρίνει ένα ζωντανό ον και εν λειτουρία οργανισμό από ένα νεκρό.”

“Η περίοδος χρησιμότητας ενός πράγματος”.

“Να περνάς ή να ξοδεύεις χρόνο”

Πρέπει να πάρετε την ευθύνη να διαλέξετε και να καθορίσετε εσείς τη ζωή σας.

Ζωή σημαίνει ενεργή συμμετοχή. Ζωή σημαίνει να βρωμίζεις τα χέρια σου, να πηδάς στη μέση της γιορτής, σημαίνει να πέφτεις με τα μούτρα. Ζωή σημαίνει ν απηγαίνεις πέρα από τον εαυτό σου – προς τ'αστέρια.

Όταν η ζωή δε βιώνεται, δημιουργεί έκρηξη μέσα μας.

Έπαψα να θέτω τα ερωτήματα κι άρχισα να ζω μέσα στις απαντήσεις, κι αυτό άλλαξε εντελώς τα πράγματα.

Χαρά, το ξέρω γιατί το έχω νιώσει. Εξαίσια τρέλα, τη ξέρω γιατί την έχω ζήσει. Υπάρχει αγάπη γιατί έχω αγαπήσει. Υπάρχει έξαρση γιατί την έχω γνωρίσει. Υπάρχει έκσταση [...] αρνούμαι να πεθάνω πριν μάθω τί είναι η έκσταση.

Αν θέλεις να γίνεις κάτι άλλο, μπορείς να γίνεις – φτάνει να είσαι αποφασισμένος να λερώσεις τα δάχτυλά σου, αποφασισμένος να υποφέρεις λιγάκι, να αγωνιστείς λιγάκι και να το παλέψεις, γιατί αυτά τα πράγματα δεν έρχονται απο΄μόνα τους. Πρέπει να το παλέψεις και θα γίνει.

Μπόρεσα να μετατρέχω το πόνο σε χαρά[...]να πάρω την αγωνία και να τη κάνω αλήθεια.

Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, είναι η εσωτερική δύναμη.

Έχω απόλυτο έλεγχο πάνω στην αντίδρασή μου.

Υπάρχουν βέβαια οι εξωτερκές δυνάμεις, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς ανταποκρίνεται κανείς προσωπικά σ'αυτές τις εξωτερικές δυνάμεις.

Έχεις την ευθύνη και το καθήκον να γίνεις όλα όσα είσαι. Αν χάσεις τον εαυτό σου, δεν θα σου μείνει τίποτε.

Έχουμε φτάσει σχεδόν στο σημείο να μην ξέρουμε πώς να βιώσουμε κάτι μεστά. Ό,τι έρχεται προς το μέρος μας περνάει μέσα από ένα περίεργο φίλτρο και μέχρι να φτάσει σ'εμάς έχει πάψει να είναι αυτό που είναι κι έχει γίνει αυτό που θέλουμε να είναι.

Ποτέ δε θα μπορέσεις να διαλέξεις τη ζωή αν δεν μάθεις να συγχωρείς!

Θα μπορείς να κόψεις όλα αυτά τα βαρίδια και η ενέργεια που χρησιμοποιούσες για να κρατάς υπό τον έλεγχό σου αυτά τα πράγματα, θα χρησιμοποιηθεί για να μπορέσεις να αναπτυχθείς και να γίνεις όμορφος.

Ευγένιος Ο'Νηλ : “Κανείς δε μπορεί να γιατρέψει τις πληγές τη ζωής.[...]Μπαίνουν συνεχώς ανάμεσα σε σένα και σ'αυτό που θα'θελες να γίνεις. Και με τον τρόπο αυτό χάνεις τον εαυτό σου για πάντα.”

Είμαιστε ένα δυναμικό που για να το αναπτύξουμε, όμως, πρέπει ν'απαλλαγούμε αυτό τον “αυτομειωτικό” εαυτό.

Αυτή είναι η λειτουργία της ζωής – ν'ανακαλύπτουμε καινούρια μάθηση, καινούριες ικανότητες, μια νέα δημιουργηκότητα.

Η μόρφωση δεν έχει απολύτως κανένα αποτέλεσμα.

Βαν Γκογκ : “Ο καλύτερος τρόπος ν'αγαπάς τη ζωή, είανι ν'αγαπάς πολλά πράγματα”.

Κίρκεργκααρντ : “Τη ζωή δε μπορούμε να την καταλάβουμε παρά αναδρομικά”.

Τζόαν Ατγουότερ : “Αν σας ενδιαφέρει μια ζωή γεμάτη, από σας εξαρτάται να μάθετε γι'αυτή και να την ζήσετε”.

Διάλεξε τη Ζωή !

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 10
Δίδαξε τη Ζωή

Η μεταφορά των πληροφοριών ειναι ένα πράγμα, αλλά η μάθηση εξαρτάται από την απόφαση που παίρνεις.

Μαθαίνουμε όταν παρατηρούμε, παρακολουθούμε, αντιγράφουμε και δοκιμάζουμε.

Είναι μια θεληματκή διαδικασία ανακάλυψης.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ανάμεσά σας δύο ίδιοι άνθρωποι μου φέρνει δέος. Πρέπει να το πούμε αυτό στα παιδιά πριν χάσουν την ατομικότητά τους.

// Γιατί προστατεύουμε τα παιδά από τη ζωή. Μετά απ'αυτό δεν είαι περίεργο που φοβόμαστε να ζήσουμε. Κανείς δε μας λέει πώς πραγματικά είναι η ζωή. Κανείς δε μας λέει ότι η ζωή είναι χαρά και μαγεία και θαύμα, ακόμη και έκσταση. Κανείς δε μας λέει ότι η ζωή είναι πόνος και δυστυχία, απελπισία και δάκρυα. Δε θέλω να χάσω τίποτε. Θέλω ν'αγκαλιάσω τη ζωή, θέλω να γνωρίαω τα πάντα. Δεν είναι δυνατόν να περάσει η ζωή μου και να μη ξέρω τί θα πει κλάμα. //

Μάρτιν Μπιούμπερ : “ Όταν αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους στη βάση του “Εγώ”και του “Εσύ” έχουμε διάλογο. Όταν μένουμε στο “Εγώ” και στο “Αυτό”, έχουμε απλώς μονόλογο.

Τα παιδιά δεν θα βρουν ποτέ τον εαυτό τους κοιτάζοντας έξω από τον εαυτό τους. Πρέπει να κοιτάξουν μέσα.

Είναι ένα δύσκολο ταξίδι που πρέπει να κάνεις για να βρεις τη μοναδικότητά σου και να τη μοιραστείς με τους άλλους.

Η ανακάλυψη του εαυτού μοιάζει με όλες τια νακαλύψεις. Δεν είναι ποτέ εύκολη ακι δεν μπορείτε να λογαριάζετε στη καθοδήγηση των άλλων.

Η γνώση ότι είσαι απεριόριστος είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Βρες το θαύμα μέσα σου και ανάπτυξέ το και στάσου με περηφάνεια και συνέχισε το ψάξιμο. Μη φοβάσαι την αποτυχία. Δεν είσαι αναγκασμένο να είσαι τέλειος.

Πρέπει να πάμε πιο μακριά από το “είμαστε” απλώς. Πρέπει να ξαναρχίσουμε να “είμαστε άνθρωποι”.

Δεν αγαπάς για να σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Αγαπάς για ν'αγαπάς.

Η ηλικία δεν έχει καμμία σχέση με το ότι γερνάς.

Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν τα παιδιά πως έχουν περιθώρια επιλογής. Να τους προσφέρετε εναλλακτικές λύσεις μέσα στη ζωή τους.

// Όταν γελάς, κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός.

Όταν κλαις, κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός.

Όταν ανοίγεσαι στον άλλομ κινδυνεύεις να μπλεχτείς.

Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου, κινδυνεύεις να δείξεις το πραγματικό σου εαυτό.

Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής.

Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μη στο ανταποδώσουν.

Όταν ζεις, κινδυνεύεις να πεθάνεις.

Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς, κι όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις.

Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει ποτέ, δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε, δεν είναι τίποτε, και γίνεται ένα τίποτε.

Μπορεί ν'αποφεύγει το πόνο και τη λύπη, όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί καιν'αγαπήσει και να ζήσει.

Δεμένος με τις βεβαιότητές του, είναι ένας σκλάβος.

Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του.

Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει έιναι πραγματικά ελεύθερος.//

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 11
Μιλώντας για την Αγάπη

Θα πιστέψω ότι αγαπάς όταν σε δω στη πράξη.

Όλοι μας διδάσκουμε την αγάπη στους άλλους σε κάθε στιγμή.

Βάιζελ : “Όταν θα πάμε στον ουρανό να συναντήσουμε τον Πλάστη μας, ο Πλάστης [...] θα μας ρωτήσει “Γιατί δεν έγινες εσύ;”

Η δική σου ολοκλήρωση θα μου χαρίσει ένα κόσμο που δε θα μπορούσα να τον έχω με άλλο τρόπο.

Ο πιο δύσκολος αγώνας που θα χρειαστεί να παλέψεις, είναι ο αγώνας για να γίνεις ο εαυτός σου.

Αν συγκεντρώσουμε όλες τις ιδιότητές μας μπορούμε να γίνουμε όλα τα πράγματα που είμαστε.

Ο εαυτός σου δεν έχει τέλος. Το δυναμικό σου είναι απεριόριστο. [...] Κι όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα διαπιστώσεις ότι τίποτε δεν τελείωσε. Έχεις όλο και πιο πολλά να καλλιεργήσεις και να δώσεις.

“Το μεγαλύτερο καθήκον μας, το πρωταρχικό καθήκον μας είναι να βοηθάμε τους άλλους. Και θέλω να σας παρακαλέσω, αν δεν μπορείτε να τους βοηθήσετε, μπορειτε τουλάχιστον να μην τους πληγώνετε;”

Στη πραγματικότητα γινόμαστε άνθρωποι μόνο όταν απλώνουμε το χέρι και διακινδυνεύουμε να εμπιστευτούμε τους άλλους και να τους μπάσουμε μέσα στη ζωή μας.

Η γεροντική άνοι δεν έρχεται με τα χρόνια. Έρχεται γιατί δε μας αγαπάει κανείς και δε νιώθουμε χρήσιμοι. Όσον καιρό είσαι χρήσιμος δεν είσαι γέρος. Μην εξαρτάσαι από τους άλλους. Κάνε το μονος σου.Κράτα την ενεργητικότητά σου.

Ελίζαμπεθ Κύμπλερ-Ρος : // Το σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι, ανεξάρτητα από το αν καταλαβαίνουμε καλά ποιοί είμαστε ή τί θα συμβεί όταν θα πεθάνουμε, ο σκοπός μας είναι να εξελιχθούμε σαν ανθρώπινα άτομα, να μοιτάξουμε μέσα μας, να αντλήσουμε και να ωφεληθούμε απ'αυτή τη πηγή γαλήνης, κατανόησης και δύναμης που αποτελεί ο ατομικός εαυτός μας. Και μετά να αγγίξουμε τους άλλους με αγάπη και αποδοχή και υπομονετική καθοδήγηση, με την ελπίδα ότι θα ολοκληρωθούμε μαζί. //

Η μοναδική λέξη που θα μπορούσε πραγματικά να περιλάβει τον ορισμό της αγάπης είναι η λέξη “ζωή”. Η αγάπη είναι ζωή σε όλες τις μορφές της. Κι αν χάσεις την αγάπη, χάνεις τη ζωή.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Το “Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις”, είναι ένα από τα κλύτερα και πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Λεό Μπουσκάλια. Είναι ένας ολόκληρος θησαυρός και μια ατελείωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστηκότητας για όλους όσους αναζητούν μια καινιούρια διάσταση στην προσωπικότητά τους και στη ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης.

Καθηγητής της παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότια Καλιφόρνιας, ψυχολόγος και συναρπαστικός ομιλητής, ο Μπουσκάλια σε καθηλώνει και σε μεταμορφώνει με τα βιβλία του, που όλα σχεδόν πηγάζουν από ιμιλίες, διαλέξεις και ελεύθερες συζητήσεις μέσα και έξω από τις πανεπιστημιακές αίθουσες, “φωνάζει, μιμείται, γελά, δακρύζει και κλαίει” , γράφει ένα σχολιαστής και συμπληρώνει : “Το να παρακολουθείς το Μπουσκάλια να μιλά είναι σα να κουβεντιάζεις μ'ένα παλιό φίλο πάνω σ'ένα κοινό και ποθητό θέμα”.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 12
Μαζί με τον Λεό Μπουσκάλια

Ο καλύτερος τρόπος διδασκαλίας είναι το πρότυπο. Χωρίς να χρειάζεται να πεις τίποτε σε κανένα, χωρίς να διδάξεις τίποτε, αν είσαι αυτό που θέλεις να γίνουν τα παιδιά σου, θα δεις πόσο είναι αποτελεσματικό.

Όταν αγαπάς κάποιον, πρέπει να θέλεις να είναι όλα τα πράγματα που μπορείνα είναι καινα τον ενθαρρύνεις όσο γίνεται περισότερο προς τη κατεύθυνση αυτή.

Ο καθένας αναπτύσσεται δίπλα στον άλλο, χέρι με χέρι, αντί να συγχωνεύεται ο ένας μέσα στον άλλο.

Μόλις αρχίσουμε να υποφέρουμε, το ρίχνουμε στα χάπια ή στο αλκοόλ, αγνοώντας πως μέσα στον πόνο και στην απελπισία μπορεί να πάρει κανείς τα πιο μεγάλα μαθήματα. Η ουσία ειναι να βιώνεις τον πόνο, όχι να προσκολλάσαι σ'αυτόν.

Οι σχέσεις και οι δεσμοί πρέπει να βιώνονται μέσα στο παρόν. Πρέπει να ζεις το τώρα, να χαίρεσαι το τώρα, να ενδιαφέρεσαι για τους άλλους τώρα.

Προσπαθήστε να κάνετε κάποιον άλλο να νιώσει καλά. Ξεκινήστε από την υπόθεση ότι οι άλλοι είναι καλοί, ώσπου να σας αποδείξουν απτά και συγκεκριμένα ότι δεν είναι. Αλλά ακόμη και τότε μην ξεχνάτε ότι έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν και ότι μπορείτε να τους βοηθήσετε.

Δαλάι Λάμα : “Ζούμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Γι'αυτό ο κυριότερος στόχος μας στη ζωή είναι να βοηθήσουμε τον άλλο”.

Κουασίμοντο -Ed e Subito Sera- : “Ο καθένας μας στέκεται μόνος του στον απέραντο κόσμο, λουσμένος για μια στιγμή σε μια αχτίνα του ήλιου. Και ξαφνιά πέφτει η νύχτα. Αν σταθείτε πλάι μου, μπορούμε να μοιραστούμε το φως του ήλιου και τότε, πιστέψτε με, η νύχτα δε θα μας φανεί τόσο τρομαχτική”.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 8
Ο βαθύτερος εαυτός σας

Οι στενές σχέσεις αποτελούν ρίσκο, κινδυνεύεις να πληγωθείς, θα απαιτήσουν πολλά, θα απαιτήσουν αλλαγές, θα βγάλουν στην επιφάνεια τα βαθύτερα συναισθήματά σου και θα σε κάνουν να νιώσεις δυστυχισμένος πολλές φορές.

Είναι αλήθεια επίσης ότι αν αρνηθείς τη στενή επαφή δε σου μένει παρά η απελπισία και η μοναξιά.

Το επίπεδο της ψυχικής σου υγείας κρίνεται από το βαθμό που μπορείς να διατηρήσεις σημαντικές και μόνιμες σχέσεις. Όχι από την ποσότητά τους αλλά από την ποιότητά τους.

“Τα παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι”. Μπαίνεις σ'ένα παιχνίδι στενής επαφής για να πάρεις την αντίδραση που θέλεις.

Εκεί που μπορείς να ανταλλάξεις πράγματα και να ζήσεις μια σχέση, είναι η συενή επαφή.

Δίνουμε και παίρνουμε χωρίς εκμετάλλευση.

“Δε θέλω να σε χρησιμοποιήσω, θέλω να σε αγαπήσω. Θέλω να σε ζήσω. Θέλω να σε γνωρίσω, να σε μυρίσω, να σε αγγίξω. Θέλω να σε χαϊδέψω”. Αυτή η επαφή θα απαιτήσει όλη σας την ενέργεια.

Ένας θαυμάσιος τρόπο να κοιτάξεις τον εαυτό σου είναι μέσα από την αντανάκλαση των αντιδράσεν του άλλου απέναντί σου.

Σημαντικό στοιχείο μια σχέσης αγάπης είναι η πιστότητα των συναισθημάτων.

Δε χάνει ο καθένας τον εαυτό του, αναπτύσσουμε όμως το “εμείς” μαζί, αυτός είναι ο κοινός μας δεσμός.

Αλίμονο σε σένα να δώσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου σε κάποιον άλλο. Θα είσαι χαμένος για πάντα.

Πρέπει να συνεχίσετε την ανάπτυξή σας. Πρέπει να βάζετε κάτι νέο στη κάθε μέρα σας.

Δε μπορείτε να προσφέρετε παρά ααυτό που έχετε.

Η ομοιότητα μας φέρνει κοντά αλλά μας κρατάει μαζί το καινούριο.

Κάθε απογοήτευση που νιώθεις προέρχεται από το γεγονός, ότι κάποιος δεν ανταποκρίθηκε στις δικές σου προσδοκίες.

Το πρόβλημα μα ετους καυγάδες είναι ότι συνήθως τελειώνουν πριν να λύσουν οτιδήποτε, πριν καλά μάθουμε γιατί καυγαδίζουμε.

Η στενή επαφή είναι μια μεγάλη πρόκληση για την ωριμότητά μας.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 4
Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι

Άλλη κατεύθυνση – το εσωτερκό ταξίδι.

Το μοναδικό πράγμα αξίας που μπορούμε να δώσουμε είναι αυτό που είμαστε κι όχι αυτό που έχουμε.

“Μόνο με τη καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά. Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι.”

Η ουσία είναι κάτι απέραντο και θαυμαστό, ενώ τα ορατά είναι τόσο περιορισμένα και τόσο μικρά.

Ποιός είμαι εγώ; Ποιό είναι το “Εγώ του Εγώ”;

Η ζωή, ό,τι κι αν είναι, δε ζυγίζει τίποτε.

Η συνειδητότητα είναι περιορισμένη, αλλά η γνώση είναι αιώνια. Ο εγκέφαλος είναι προσωρινός, ο νους αιώνιος. Η συνείδηση, η αντίληψη είναι πράγματα του καιρού και τελειώνουν κάποτε. Η κατανόηση και η γνώση είναι αιώνιες.

Κοιτάζουν λοιπόν το παιδί και το βλέπουν !

Το μυαλό μας είναι πολύ περιορισμένο και γίνεται απλώς ο υποδοχέας της προφιλτραρισμένης εμπειρίας.

Άφησε το “εγώ” σου πάνω στο τραπέζι. Βγες από τον εαυτό σου και άφησέ τον εκεί. Πες του “Περίμενέ με εδώ”.

Ο εαυτός κατασκευάζει τεράστια τίχη γύρω του για “αυτο”προστασία.

Να ζήσουμε (τα πράγματα και τις καταστάσεις) όπως είναι – όχι όπως είμαστε εμείς.

“Ο εξοπλισμός του αντι-εαυτού”. Ο αυτο-μειωτικός εαυτός είναι αυτές οι παράλογες ιδέες που μας δίδαξαν και τις πιστεύουμε, και μετά προσπαθούμε στη διάρκεια της ζωής μας να ανοιχτούμε σε καινούρια πράγματα, μα αυτές οι ιδέες δεν αφήνουν τα πράγματα αυτά να περάσουν.

Το χειρότερο απ'όλα είναι η απάθεια. “Δε μου καίγεται καρφί / Καλά είμαι κι έτσι / Τί με νοιάζει;” .

Το αντίθετο της αγάπης είναι η απάθεια.

Ρ.Ντ.Λαϊνγκ - “κολλάμε πάνω σ'αυτή τη μάθηση (που έχουμε λάβει από γονείς κι εκπαιδευτές) κι αρχίζουμε να την ταυτίζουμε με μας τους ίδιους” .[...] είμαστε ικανοί να πεθάνουμε για να υπερασπίσουμε αυτό το “εμείς” και καταφεύγουμε στην απάθεια για να ποφύγουμε τις προκλήσεις του νέου εαυτού.”

Ναι αγαπώ τον εαυτό μου εδώ που βρίσκεται με όλους ους εθισμούς και τους περιορισμούς του, όμως δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα βρίσκομαι κι αύριο εδώ. Σημαίνει απλώς ότι μ'αρέσει ο εαυτός μου εδώ που βρίσκεται τώρα”.

Τίποτε δε διαρκεί εκτός από την αλλαγή.

Ξυπνάμε σαν άγγελοι αλλά κοιμόμαστε σα δαίμονες. Γιατί ολόκληρη τη μέρα τρέχουμε πίσω από την ασφάλειά μας.

Είναι μεγάλο λάθος ν'αρνηθεί κανείς την αξία του πόνου σα μάθηση.

Το να υποφέρει κανείς χωρίς να διδάσκεται από την εμπειρία, αυτό είναι καθαρή βλακεία.

Αυτό που έχει πραγματωθεί είναι απειροελάχιστο από αυτό που απομένει.

Πώς θα έρθουμε σ'επαφή με τον εαυτό μας ; Με την εγρήγορση. Άρχισε να ζεις. Συνέχισε ν'αναπτύσσεσαι.

Ίσως ο πραγματικά υγιής άνθρωπος είναι αυτός που έχει τις περισσότερες βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, τις περισσότερες βιώσιμες λύσεις.

Διαβαθμίσεις και δυνατότητες και δημιουργικότητα.

Ελευθερία σημαίνει να επιλέγεις και να προτιμάς κάποιες λύσεις, φτάνει να δέχεσαι την ευθύνη της ελευθερίας σου.

Η ύπαρξη βρίσκεται πέρα από τη δυνατότητα ορισμού των λέξεων.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 3
Εκεί που βρίσκεται το Φως
(Η αναζήτηση του εαυτού)

Η αγάπη σαν διδασκόμενη συμπεριφορά.

Η αγάπη μαθαίνεται, ο καθένας την έχει μάθει διαφορετικά.

Η αγάπη είναι ανταλλαγή.

“Ποιά είναι η δική μου αξία;” “Ποιές είναι οι δικές μου ανάγκες;” [...] θα θέλετε ν'αναπτύξετε όλα τα θαύματα μέσα σας – σαν μοναδικά ανθρώπινα όντα.

Είναι καιρός ν'αρχίσεις να ψάχνεις εκεί που έχει νόημα να ψάχνεις. Τα ουσιαστικά πράγματα δε βρίσκονται έξω. Βρίσκονται μέσα σου. Μέσα όμως είναι σκοτεινά και φοβάσαι και δεν έιναι εύκολο να ψάχνεις στο σκοτάδι. Άλλωστε κανείς δε μας μαθαίνει το πώς.

Τα ταξίδια έξω από τον εαυτό μας δεν έχουν αξία. Αυτά μας παρασύρουν στο δάσος, όπου θα χαθούμε.

Οι πληροφορίες δεν είναι σοφία.

Όταν προσπαθεί να μπει κάτι καινούριο μέσα, φιλτράρεται μέσα από αυτά τα παράσιτα (πληροφορίες), μέσα απ'αυτές τις παλιές, ξεπερασμένες, άχρηστες γνώσεις. Γι'αυτό μερικοί από μας δυσκολευόμαστε τόσο πολύ ν'αλλάξουμε.

Σαν άνθρωπος που αγαπάει, θα πρέπει να προσέχεις πάρα πολύ τί είδους ετικέτες κολλάς πάνω στους άλλους.

Μερικοί από τους ηλίθιους που γνωρίζω, έχουν ντοκτορά! Μέρικοί από τους σοφότερους ανθρώπους που γνωρίζω, δεν ξέρουν καν τί είναι το ντοκτορά.

Οι γνώσεις σας μπορούν να γίνουν εμπόδιο, αν πιστεύετε ότι αυτό που γνωρίζετε είναι πραγματικότητα και φιλτράρετε μέσα απ'αυτό όλα τα καινούρια εισερχόμενα.

Η γνώση δεν είναι σοφία! Η μάθηση δεν είναι από μόνη της σοφία. Σοφία είναι η εφαρμογή της γνώσης και των πληροφοριών Σοφία είναι να λες : “Όπου και να βρίσκομαι, είμαι στην αρχή. Υπάρχουν εκατοντάδες πράγματα που δεν ξέρω.”

Είμαστε τόσο πολύ απορροφημένοι από το μόνιμο κυνηγητό της ευτυχίας, που ξεχνάμε ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα. Μόλις αισθανθούμε τη παραμικρή δυστυχία, καταπίνουμε ένα χάπι ή κάποιο ποτό ευτυχίας.

Είμαστε μια κουλτούρα που απεχθάνεται και φοβάται τον πόνο.

Η χαρά είναι μεγάλος δάσκαλος. Το ίδιο και η απελπισία! Η καθαρή σκέψη είναι μεγάλος δάσκαλος, το ίδιο όμως και η σύγχυση. Η ελπίδα είναι μεγάλος δάσκαλος, το ίδιο όμως και η απογοήτευση. Και η ζωή είναι μεγάλος δάσκαλος, το ίδιο όμως συμβαίνει και με το θάνατο. Αν στερήσετε στον εαυτό σας κάποιο απ'αυτά -οποιαδήποτε πλευρά-, δε θα βιώσετε ολοκληρωτικά τη ζωή.

Η μόνη πραγματικότητα είναι το “τώρα”.

Συγχωρώ τους ανθρώπους που με πλήγωσαν. Δε θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου κατηγορώντας και δείχνοντας με το δάχτυλο.

Πρέπει να πάρει κανείς τη ζωή του στην αγκαλιά του και να τη φιλήσει.

Ζήσε και αγάπα επειδή θέλεις. Επειδή αυτή είναι η φύση σου.

“Και τί στην οργή δίνεις εσύ στη ζωή;” Κάθε μέρα παίρνεις από τη γη, παίρνεις από τον αέρα, παίρνεις από την ομορφιά – τί ανταποδίδεις;

Οδηγός προς το ουσιαστικό :

• Ορθή Γνώση, για να σας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για το ταξίδι

• Σοφία, για να χρησιμοποιήσετε τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος με το τρόπο που θα σας βοηθήσει καλύτερα ν'ανακαλύψετε τη παρουσία σας, το “τώρα” .

• Κατανόηση, για να δεχόσαστε τους άλλους που έχουν ίσως διαφορετικό τρόπο από το δικό σας με λεπτότητα και κατανόηση, καθώς προχωράτε μαζί τους ή ανάμεσά τους ή γύρω τους στο δρόμο της ζωής σας.

• Αρμονία, για να μπορείτε να δεχόσαστε τη φυσική ροή της ζωής.

• Δημιουργικότητα, για να συνειδητοποιήσετε και να αναγνωρίσετε νέες λύσεις και άγνωστα μονοπάτια στο δρόμο σας.

• Δύναμη, για να αντισταθείτε στο φόβο και να προχωρήσετε, παρά την αβεβαιότητα, χωρίς εγγυήσεις ή πληρωμή.

• Γαλήνη, για να στεκόσαστε γερά στα πόδια σας.

• Χαρά, για να είσαστε πάντα γεμάτοι τραγούδια, γέλια και χορούς.

• Αγάπη, ο σίγουρος οδηγός προς το υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας που είναι ικανός να φτάσει ο άνθρωπος.

• Ενότητα, κι αυτό μας ξαναφέρνει εκεί απ'όπου ξεκινήσαμε – τη θέση όπου είμαστε ένα με τον εαυτό μας και με όλα τα άλλα πράγματα.

Η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού σε εμάς. Ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας είναι το δικό μας δώρο στο Θεό. Κάντε το δώρο αυτό υπέροχο.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 1
Η αγάπη σαν αναμορφωτής της συμπεριφοράς

Ποιός είμαι; Τί ήρθα να κάνω εδώ; Ποιά είναι η ευθύνη μου απέναντι στον άνθρωπο;

Σ'αυτή τη τάξη δε διδάσκω. Μαθαίνω.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που στρέφονται προς το συναίσθημα και το μελετούν.

Οι άνθρωποι μαθαίνουν μόνοι τους.

Ο λογικός νους, ο δικός μας νου αμφισβητεί επιδεικτικά τη δύναμη της αγάπης.

Αλήθεια, Νιάτα και Αγάπη. Αυτή θα είναι η ελπίδα μας για το αύριο.

Κάθε φορά που μαθαίνει κάτι, γίνεσαι κάτι καινούριο. Δεν μπορείς να μάθεις κάτι χωρίς να αναπροσαρμόσεις αυτό που είσαι πάνω στα νέα πράγματα που έχεις μάθει.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου που αγαπάει είναι ότι αγαπάει τον εαυτό του.

Μιλάω για τον άνθρωπο που συνειδητοποιεί, ότι δεν μπορείς να δώσεις παρά αυτό που έχεις και γι'αυτό καλά θα κάνεις να προσπαθήσεις όσο μπορείς ν'αποκτήσεις κάτι.

Ο μοναδικός λόγος που έχεις κάτι είναι για να το δίνεις.

Στην πραγματικότητα δε δίνεις τίποτε – απλώς το μοιράζεσαι.

Θα μπορούσα ν'αγαπάω κάθε άνθρωπο [...] κι ωστόσο θα είχα το ίδιο ποσό αγάπης και το ίδιο δυναμικό που έχω αυτή τη στιγμή. Δεν θα έχανα τίποτε. Θα έπρεπε όμως να το έχω αποκτήσει από την αρχή.

Αν η αγάπη μου είναι νευρωτική, αν είναι κτητική, αν είναι αρρωστημένημ τότε το μόνο που θα μπορούσα να σας διδάξω είναι η νευρωτική, κτητική, αρρωστημένη αγάπη.

Ίσως η ουσία της παιδείας δεν είναι να παραγεμίσει το κεφάλι με πληροφορίες, αλλά να σας βοηθήσει ν'ανακαλύψετε τη μοναδικότητά σας, να σας διδάξει πώς να την αναπτύξετε και μετά να σας δείξει πώς να τη δώσετε στους άλλους.

Φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν ο καθένας είχε την ευκαιρία να ενθαρρυνθεί να γίνει ένα μοναδικό ανθρώπινο πλάσμα.

Πρέπει να πολεμήσουμε το σύστημα.

“Ικανοποιούμαστε όταν κάνουμε τα παιδιά μας ανθρώπους σαν κι εμάς : στερημένους, άρρωστους, τυφλούς, κουφούς, αλλά με υψηλό δείκτη νοημοσύνης”.

Φούλερ : “Ας γυρίσουμε στον εαυτό μας.”

'Οταν αναγνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι να επιστρέφει κανείς σ'ένα σεβασμό για τον εαυτό του, σε μια αγάπη για τον εαυτό του και σε μια συνειδητοποίηση ότι όλα προέρχονται από τον εαυτό του, τότε μπορούμενα δώσουμε στους άλλους.

Ίσως η αγάπη είναι ο τρόπος να σε οδηγήσω μαλακά πίσω στον εαυτό σου. Όχι σε αυτό που θέλω να γίνεις, αλλά σ'αυτό που είσαι.

Έχουμε δυνατότητες να δούμε, να νιώσουμε, ν'αγγίξουμε, να μυρίσουμε, τέτοιες δυνατότητες που ποτέ δεν τις έχουμε ονειρευτεί. Όμως έχουμε ξεχάσει πώς. Αυτά είναι τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, αν ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας κι αν το αγαπάμε.

“Είχα μπερδευτεί τόσο πολύ με τις λέξεις, όπως μου τις είχαν διδάξει οι άλλοι, [...] για να καθαρίσω το μυαλό μου από τις λέξεις και για να βρω τις λέξεις που ήταν σωστές για μένα.

Όλοι έχουμε ονόματα. Μπορεί να σε φωνάζουν με διάφορα ονόματα, μα αυτό δε σημαίνει τίποτα.

Ο άνθρωπος που είναι γεμάτος αγάπη απελευθερώνεται από τις ετικέτες.

Να ξαναβρείτε τον αρχικό σας αυθορμητισμό, τον αυθορμητισμό του παιδιού που έλεγε αυτόπου σκεφτόταν κι αυτό που αισθανόταν και προσαρμοζόταν εύκολα σ'αυτό που ένιωθαν και σκέφτονταν οι άλλοι.

Τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν μ'ένα ανθρώπινο πλάσμα.

Ν'απολαμβάνουμε τον κόσμο, να βλέπουμε τα ατελείωτα θαύματα της ζωής, να βλέπουμε πόσο θαυμάσιο πράγμα είναι να είσαι ζωντανός.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 13
Ο εξοπλισμός του αντι-εαυτού
(ο αυτομειωτικός εαυτός σου)

Θα ήταν η πιο μεγάλη αμαρτία να βιώνεις λιγότερα απ'όσα είσαι.

“Έτσι είναι τα πράγματα και δε γίνεται τίποτε”. Ξέρεις πολύ καλά ότι δεν είανι έτσι. Υπάρχει πάντα κάτι που μπορεί να γίνει. Μπες μέσα και δοκίμασε.

Έχω μάθει ένα σωρό πράγματα μέσα από οδυνηρές καταστάσεις.

Καλωσόρισε τον πόνο όταν έρχεται. Αποτελεί μέρος τη ζωής. Αγκάλιασέ τον. Βίωσέ τον! Μάθε να τον νιώθεις και πάλι. Μη τον αρνιέσαι. Ναι, ίσως να πονάει.. Πες όμως δε πειράζει κι αν πονάει. Φώναξε, ούρλιαξε, δάγκωσε τα σεντόνια σου. Ζήσε τον πόνο. Κλάψε. Χτύπα τη γροθιά σου στο τραπέζι. Θύμωσε! Άσ'τον να ξεσπάσει. Και μετά ξέχνα το. Αλλιώς θα το κουβαλάς μέσα σου για πάντα. Και ξέρεις τί συμβαίνει όταν κουβαλάς μέσα σου τον πόνο; Ο πόνος τρέφεται από σένα. Εσύ παθαίνεις το έλκος και τους πονοκεφάλους.

Κάποιος είπε ότι αφήνουμε τα ερωτήματα να μας απορροφήσουν τόσο πολύ, που ξεχνάμε να ζήσουμε τις απαντήσεις. Εγώ είμαι δυναμικά πορροφημένος στη διαδικασία της ζωής.

Μην ακούς οποιονδήποτε λέει “αυτός είναι ο δρόμος”. Οι δρόμοι είναι πολλοί. Κι ο δικός σου δεν είναι χειρότερος από τον δικό μου, φτάνει να οδηγούν στη χαρά, στην ανάπτυξη κι όχι στη καταστροφή. Άκου τον εαυτό σου, δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

Μάθε να εμπιστεύεσαι τη φωνή σου. Μάθε να ακούς ξανά. Μάθε να πιστεύεις. Δοκίμασέ το. Ποτέ δε ξέρεις, αν δε δοκιμάσεις. Κι όταν το δοκιμάσεις, τότε θα καταλάβεις ποιό πράγμα συντονίζεται πάνω σου και τί είναι το σωστό για σένα.

Πώς αντέχεις να πεθάνεις χωρίς να γίνεις όλα όσα είσαι;

Αν πλήττεις, αν φοβάσαι, αν δε σ'αρέσει το σκηνικό σου, άνοιξε τη πόρτα και φύγε ! Ποιός είπε ότι πρέπει να μείνεις εδώ; Όσο η καρδιά και το μυαλό σου δουλεύουν και το ηθικό σου είναι ακμαίο, μπορείς να μπεις σ'όποιο σκηνικό θελήσεις. Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου. Να δημιουργήσεις ένα νέο. Από αύριο κιόλας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάνε τα διαφορετικά, γιατί μόνο η πράξη αλλάζει. Οι κουβέντες είναι καλές μόνο στην αρχή. Η συνειδητοποίηση είναι μόνο η μισή λύση. Τα υπόλοιπα είναι πράξη.

Διάλεξε το δρόμο της ζωής. Διάλεξε το δρόμο της αγάπης. Διάλεξε το δρόμο του ενδιαφέροντος, της ελπίδας, της πίστης στο αύριο. Διάλεξε το δρόμο της εμπιστοσύνης, της καλοσύνης. Από εσένα εξαρτάται. Εσύ θα διαλέξεις.

Όποιος δε ρισκάρει τίποτε δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε και δεν είναι τίποτε. Μπορεί ν'αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, αλλά δε μαθαίνει, δε νιώθει, δεν αλλάζει, δεν αναπτύσσεται, δεν ζει και δεν αγαπά. Είναι δούλος αλυσοδεμένος με τις βεβαιότητες και τους εθισμούς του. Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.