"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις"

Κεφάλαιο 12
Μαζί με τον Λεό Μπουσκάλια

Ο καλύτερος τρόπος διδασκαλίας είναι το πρότυπο. Χωρίς να χρειάζεται να πεις τίποτε σε κανένα, χωρίς να διδάξεις τίποτε, αν είσαι αυτό που θέλεις να γίνουν τα παιδιά σου, θα δεις πόσο είναι αποτελεσματικό.

Όταν αγαπάς κάποιον, πρέπει να θέλεις να είναι όλα τα πράγματα που μπορείνα είναι καινα τον ενθαρρύνεις όσο γίνεται περισότερο προς τη κατεύθυνση αυτή.

Ο καθένας αναπτύσσεται δίπλα στον άλλο, χέρι με χέρι, αντί να συγχωνεύεται ο ένας μέσα στον άλλο.

Μόλις αρχίσουμε να υποφέρουμε, το ρίχνουμε στα χάπια ή στο αλκοόλ, αγνοώντας πως μέσα στον πόνο και στην απελπισία μπορεί να πάρει κανείς τα πιο μεγάλα μαθήματα. Η ουσία ειναι να βιώνεις τον πόνο, όχι να προσκολλάσαι σ'αυτόν.

Οι σχέσεις και οι δεσμοί πρέπει να βιώνονται μέσα στο παρόν. Πρέπει να ζεις το τώρα, να χαίρεσαι το τώρα, να ενδιαφέρεσαι για τους άλλους τώρα.

Προσπαθήστε να κάνετε κάποιον άλλο να νιώσει καλά. Ξεκινήστε από την υπόθεση ότι οι άλλοι είναι καλοί, ώσπου να σας αποδείξουν απτά και συγκεκριμένα ότι δεν είναι. Αλλά ακόμη και τότε μην ξεχνάτε ότι έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν και ότι μπορείτε να τους βοηθήσετε.

Δαλάι Λάμα : “Ζούμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Γι'αυτό ο κυριότερος στόχος μας στη ζωή είναι να βοηθήσουμε τον άλλο”.

Κουασίμοντο -Ed e Subito Sera- : “Ο καθένας μας στέκεται μόνος του στον απέραντο κόσμο, λουσμένος για μια στιγμή σε μια αχτίνα του ήλιου. Και ξαφνιά πέφτει η νύχτα. Αν σταθείτε πλάι μου, μπορούμε να μοιραστούμε το φως του ήλιου και τότε, πιστέψτε με, η νύχτα δε θα μας φανεί τόσο τρομαχτική”.