"Ο Παλιάτσος και η Άνιμα"

Μέρος 1
ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

v. Δεν είσαι θυμωμένος γι' αυτό που νομίζεις πως είσαι θυμωμένος

Μια παλιά πληγή δε τη γιατρεύει πάντα μόνο με το πέρασμά του ο χρόνος, αντιθέτως ο χρόνος της κακοφορμίζει. Γι'αυτό και ο άνθρωπος πρέπει να την ξεσκεπάσει καλύτερα, να πάρει αέρα, να φανερωθεί και να ρουφήξεi φως.

Η έννοια “εκφράζομαι” , μια εξαιρετικά σύνθετη και ρευστή περιπέτεια.

Το “πώς” είναι το όχημα που μπορεί να μεταβάλλει τα νοήματα, να τα παίρνει και να τα πηγαίνει αλλού κι αλλού.

Ο θυμός που αισθανόμαστε κατά του εαυτού μας που αποδυκνείεται δειλός. [...] που δεν έχει τα κότσια να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, να υποστηρίξει το δίκαιο. Την αλήθεια, να υπερασπιστεί τα αισθήματά του, να μιλήσει.

Δε θα πρέπει να επιτρέπεις να σου κάνουν όσα άδικα εσύ ποτέ δε θα τους έκανες.

Θυμώνουμε κατά του άλλου που μας αδικεί, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε οργισμένοι κατά του εαυτού μας που δέχεται την αδικία.

Αν από ένα θυμό σε μια σχέση αφαιρέσεις το θυμό κατά του εαυτού σου, όλα θα γίνουν ευκρινέστερα και πιο ελεγχόμενα, όλα θα εξελιχθούν ωριμότερα.

Δεν έχεις ανάγκη τον καταθλιπτικό συμβιβασμό για να “σώσεις” μια σχέση. Μονάχα η αλήθεια και η αγάπη σώζουν όντως καταστάσεις ζωής.

Συμβιβαζόμαστε όταν επιλέγουμε το φόβο.
Συμβιβασμός ενάντια παραχώρησης. Το πρώτο ενέχει υπολογισμό και δειλία, ενώ το δεύτερο γενναιότητα και αρχοντιά.

// Αν θες να καταλάβεις ποιός είναι ο άλλος, γίνε πρώτα αυτό που σου ζητά. //

Είναι θυμωμένοι [...] Ντρέπονται γιατί όλο σκύβουν. Ντρέπονται για τη ζωή τους, την εσωτερική πραγματική τους ζαρωμένη ζωή.

Ο χρόνιος, παγιωμένος θυμός είναι σχεδόν πάντοτε θυμός γι'αυτό που εμείς είμαστε.
Η άπραγη συναίσθηση της δειλίας μας είναι από τα πιο θλιβερά, καταστροφικά και αυτοκαταστροφικά συναισθήματα.

“Να πας να πεις με ωραίο τρόπο ώριμο, ήρεμο και καλοπροαίρετο αυτό που σε στενοχωρεί σ'αυτόν που σε στενοχωρεί”

Όσοι τολμούν ν'ανοίξουν έτσι τη καρδιά τους [...] με πεποίθηση και με καλή περηφάνεια. Με αυτοεκτίμηση και ανακούφιση. Χωρίς το άγχος να εμπλέκονται σε φανταστικούς καβγάδες μέσα στο κεφάλι τους. ... Πιο καθαροί κι ανάλαφροι. ... Μπόρεσαν να φανούν στα ίδια τα μάτια τους ειλικρινείς και, κυρίως, θαρραλέοι.