"Αγάπη"

Εισαγωγικές σημειώσεις

“ανταλλαγή πρακτικών & ζωτικών ιδέων, συναισθημάτων και πρατηρήσεων... συνδεδεμένες με την ανθρώπινη μοίρα.”

Η αγάπη είναι ένα φαινόμενο που μαθαίνεται, προσφέρεται και μοιράζεται (δεν χάνεται).

Μόνο ένα μικρό τμήμα από αυτό που είμαστε, είμαστε πραγματικά. Υπάρχει τεράστιο δυναμικό μέσα στο ανθρώπινο πλάσμα.

“Αυτό που σκεφτόμαστε είναι λιγότερο από αυτό που ξέρουμε.
Αυτό που ξέρουμε είναι λιγότερο από αυτό που αγαπάμε.
Αυτό που αγαπάμε είναι λιγότερο από αυτό που υπάρχει.
Και μέσα σ'αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο, είμαστε λιγότερο από αυτό που είμαστε” - Ρ.Ντ.Λάινγκ “Η πολιτική της εμπειρίας”

Αν ολόκληρη η ζωή κατευθύνεται προς τη διαδικασία του γίγνεσθαι, της ωρίμανσης ~ να βλέπουμε/νιώθουμε/οσφριζόμαστε/αγγίζουμε, δεν θα υπήρχε δευτερόλεπτο πλήξης.

...ο μόνος λόγος για να έχουμε κάτι είναι για να το μοιραζόμαστε.

“Μόρφωση”, η διαδικασία (του να βοηθάμε) τον καθένα ν'ανακαλύψει τη μοναδικότητά του ~ πώς ν'αναπτύσσει αυτή τη μοναδικότητας ~ πώς να τη μοιράζεται.

Είσαι ο καλύτερος για εσένα και πάντα 2ος καλύτερος για κάποιον άλλο.

Μπορώ να κουβεντιάσω μαζί σου και να μάθω έναν άλλο κόσμο.

Πρέπει να μάθουμε πάλι να γελάμε

Δημιουργούμε χρόνο και έχουμε καταντήσει σκλάβοι του.

Στη λέξη, εσείς δίνετε νόημα κι ύστερα μένει προσκολλημένη μέσα σας. Της δίνετε γνωστικό νόημα, συναισθηματικό νόημα κι ύστερα ζείτε μαζί της.

“Οι λέξεις είναι η κατάψυξη της πραγματικότητας” - Τίμοθυ Λήρυ

πόσα παιδιά δεν έχουν διαμορφωθεί από τις ετικκέτες που άλλοι καρφίτσωσαν πάνω τους;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη από το να είσαι ανθρώπινο πλάσμα.

Δεν είναι αρκετό να ζούμε και να μαθαίνουμε για το σήμερα. Πρέπει να ονειρευόμαστε το πώς θα είναι ο κόσμος σε πενήντα χρόνια και να μορφωνόμαστε για τα εκατό χρόνια που θα έρθουν κι ύστερα να ονειρευόμαστε τον κόσμνο για χίλια χρόνια από σήμερα.

Έχουμε χάσει την ικανότητά μας να είμαστε άνθρωποι.

Δεν έχουμε πια εμπιστοσύνη στα συναισθήματά μας.

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να υπάρξουμε έτσι όπως είμαστε.
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να υπάρξουμε όπως θέλουν οι άλλοι, αλλά αυτό είναι το σκηνικό μέσα στο οποίο ζούμε.

Η φύση απεχθάνεται την ομοιομορφία.

Συλλάβετε την ομορφιά της στιγμής.

Το “αξιαγάπητο” πρόσωπο δεν έχει ανάγκη να είναι τέλειο, μόνο να είναι ανθρώπινο.

Ο μοναδικός ανταγωνισμός θα έπρεπε να είναι με τον εαυτό μας.

Ο άνθρωπος είναι πάντα ικανός για ωρίμανση και αλλαγή.

Βρισκόμαστε σ'ένα αδιάκοπο γίγνεσθαι.

Το αντίθετο της αγάπης είναι η απάθεια.

Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι για να δημιουργήσουμε.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις της κοινωνίας και πάντα να κάνεις το δικό σου. Φτάνει να ξέρεις το πού/πότε/πώς.

Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο & πρέπει να του παραχωρήσουμε την ελευθερία να τον ακολουθεί.
...Μην αφήνετε κανένα να σας επιβάλλει το δικό του τρόπο.

Αν ο απλός συνηθισμένος άνθρωπος θέλει ν'ακολουθήσει τον εαυτό του, ποιές καθοδηγητικές σκέψεις θα κάνει σχετικά με την αλλαγή της ύπαρξής του ;
... άσχετα με το πού βρίσκεται αυτή τη στιγμη΄, εξακολουθεί να είναι ο δημιουργός του πεπρωμένου του.
Μπορεί ν'αλλάξει αυτό το πεπρωμένο παίρνοντας τη δική του απόφαση ν'αλλάξει ο ίδιος σοβαρά, καταπολεμώντας τις παραμικρές του αντιστάσεις ενάντια στην αλλαγή & στο φόβο γι'αλλαγή, μαθαίνοντας περισσότερα για το μυαλό του, δοκιμάζοντας συμπεριφορές που ικανοποιούν τις πραγματικές του ανάγκες, εκτελώντας πράξεις κι έργα, αντί να κάνει θεωρίες πάνω σε αυτά... δημιουργώντας κάτι με τα ίδια του τα χέρια χωρίς να αποζητά την τελειότητα.
Ανακαλύπτοντας τρόπους όπου μπορεί να συμπεριφέρεται σωστά... ακούγοντας τον εαυτό του... μαθαίνοντας να σέβεται τις διαδικασίες των δικών του δημιουργικών επιτευγμάτων κι έχοντας πίστη ότι όλ'αυτά θα τον οδηγήσουν κάπου σύντομα. ...καμμία αλλαγή δεν πραγματοποιείται αν δεν αργαστούμε σκληρά κι αν δεν λερώσουμε τα χέρια μας.

Υπάρχω, είμαι, βρίσκομαι εδώ, γίνομαι, φτιάχνω τη ζωή μου και κανένας άλλος δεν θα τη φτιάξει για μένα.

Πρέπει ν'αντιμετωπίσω τις δικές μου ελλείψεις, πάθη, λάθη, οπισθοδρομήσεις. Κανένας δε μπορεί να υποφέρει τη μη-ύπαρξη μου – όσο εγώ, αλλά αύριο είναι μια άλλη μέρα, και πρέπει ν'αποφασίσω να σηκωθώ απ'το κρεββάτι μου και να ζήσω πάλι.