"Πτυχές Αλήθειας"

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το άγνωστο γοητεύει, γιατί εξάπτει τη φαντασία. Κρύβει κάποιο μυστήριο.

Το γνωστό συνήθως αποκοιμίζει, γιατί κουβαλάει μαζί του τη συνήθεια.

Κι όμως, πρόσωπα, γεγονότα και ιδέες, που τα είχαμε συνηθίσει και τα θεωρούσαμε γνωστά, μετά από ένα “σεισμό”, μετά από μια “θύελλα”, μετά από μια βαθειά αναμόχλευση, παρουσιάστηκαν αγνώριστα. Ξεδίπλωσαν μπστά μας άγνωστες κι εκπληκτικές πτυχές, που ούτε καν τις υποπτευόμαστε. Ούε του εαυτού μας δε γνωρίζουμε όλες τις πτυχές. Μάλιστα απ'αυτές αγνοούμε τις πιο πολλές.

Μια γνώριμη ιδέα, κάτω από δυνατά σφυροκοπήματα και κάτω από δυνατά γεγονότα, μπορεί να γεννήσει άλλες ι΄δεες-κλειδιά, για ν'ανοίξεις ένα ολάκαιρο σύμπαν. Σκαλίζοντας τη ζωή, μπορεί να σου φανερώσει μια καινούρια πτυχή. Η ζωή έχει απύθμενα βάθη. Μελετώντας ένα δυνατό κείμενο, μπορεί να σου αποκαλύψει μυστικά τη ζωής. Αρκεί να'χεις χρόνο και μάτι να τα δεις.

Δυστυχώς, έχουμε γίνει αιχμάλωτοι της ταχύτητας και του “ορθολογισμού” μας.

Δεν προλαβαίνουμε να δούμε και να ζήσουμε τίποτα.

Τρέχουμε για να προλάβουμε. Αλλά τί να προλάβουμε; το κενό... Σήμερα ζούμε επίπεδα, πληθωρικά. Ζούμε μετέωροι, χωρίς γοητεία και πάθος. Οι πιο πολλοί έχουμε αποκάμει από πλήξη ή αγωνία. Χάσαμε πια επαφή με της αλήθειας την ουσία. Ζούμε ξερά, “ορθολογιστικά”.

Με τις “πτυχές της αλήθειας” προσπαθούμε να μπούμε στην ουσία της πολύπτυχης αλήθειας. Στην όντως αλήθεια.

Αυτές τις πτυχές εμπιστεύομαι στο νου και στη καρδιά κάθε διψασμένου ερευνητή. Του ερευνητή της αβύσσου της αλήθειας. Αυτού που θέλει να βιώσει και να κραυγάσει την ουσία της.