"Αγάπη"

Κεφάλαιο 8 : Η αγάπη απαιτεί υπευθυνότητα

“Μόνο όταν θα γίνει καθήκον ν'αγαπάμε...”

“Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν”

Μόνο στο βάθος και την έκταση όπου νιώθει κάποιος υπεύθυνος να ωριμάσει μέσα στην αγάπη, στον ίδιο βαθμό θα αισθανθεί κι υπεύθυνος να βοηθήσει άλλους να κάνουν το ίδιο.

Όλοι οι άνθρωποι σχετίζονται μεταξύ τους σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αλληλοσυνδέονται κι ο κάθε άνθρωπος που έρχεται πιο κοντά στον εαυτό του, κατά κάποιον τρόπο έρχεται και πιο κοτνά στους άλλους.

Ξέρουμε ν'αποδεχόμαστε κάποιο ποσοστό υπευθυνότητας απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους.

Υπεύθυνος απέναντι στην αγάπη σημαίνει να βοηθάς τους άλλους ν'αγαπήσουν.

...σημαίνει να “διακινδυνέψουμε” σωματικά και συναισθηματικά, να εγκαταλείψουμε τα παλιά μας πρότυπα συνηθειών και ν'αναπτύξουμε καινούρια. Να γίνουμε ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων, να συνειδητοποιήσουμε πως ο καθένας αλλάζειμε το δικό του ρυθμό και να μη φοβόμαστε να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε.

“...η διαδικασία του να σας ξαναφέρω πίσω στον εαυτό σας...”
- Αντουάν Σαιντ-Εξυπερύ

Η αγάπη απεχθάνεται τη σπατάλη κι ιδιαίτερα τη σπατάλη του ανθρώπινου δυναμικού.

Η πραγματική αγάπη αφιερώνεται σ'ένα αδιάκοπο γίγνεσθαι.

Να δημιουργούμε χαρά.

Χρειάζεται έκφραση. Είναι επικοινωνία.

Αν χρειάζεσαι κάτι, πρέπει να γνωστοποιήσεις την ανάγκη σου στους άλλους, γιατί αλλιώτικα δεν θα την ικανοποιήσεις ποτέ. Αν θέλετε οι άλλοιι να ξέρουν για εσάς, έχετε την υποχρέωση να επικοινωνήσετε τον εαυτό σας σ'αυτούς.

Η υπεύθυνη αγάπη είναι αποδοχή και κατανόηση. Συμπάθεια.

Η αγάπη ωριμάζει κατά διαφορετικούς ρυθμούς και προς διάφορες κατευθύνσεις σ'όλα τα άτομα.

Αυτός που αγαπά είναι σε συνεχή επαγρύπνηση, συνέχεια ακούει, περιμένει, νιώθει, προσαρμόζει, επαναπροσαρμόζει κι αλλάζει.

Αν 2 άνθρωποι ωριμάζουν χωριστά μέσα στην αγάπη, αυτό συνήθως οφείλεται στο γεγονός ότι ο ένας ή ο άλλος αρνιούνται να ωριμάσουν ή ν'αλλάξουν. Σ'αυτή τη περίπτωση εκείνος που αγαπά είτε αποφασίζει να προσαρμοστεί στη συμεπριφορά του άλλου, να την αγνοήσει, ή όταν κάθε τί άλλο μοιάζει ανώφελο, ν'απομακρυνθεί και να φύγει.
Αν αυτός που αγαπά στέκεται στο δρόμο του άλλου, τότε πια δεν τον αγαπά.

Η υπεύθυνη αγάπη έχει στον παγκόσμιο πυρήνα τον ανθρωπισμό του ανθρώπου.

Το πιο σπουδαίο πράγμα που μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος, είναι να γίνει ανθρώπινο πλάσμα, με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες που περικλείονται μέσα σ'αυτή την έννοια.
Είναι το ανθρώπινο στοιχείο στον άνθρωπο που μας προσφέρει κοινή βάση για να΄χουμε συμπάθεια μέσα στην αγάπη.

Το να ταπεινώσουμε κάποιον σαν να χαλαρώνουμε τις πιθανότητες που μας προσφέρονται για να νιώσουμε βαθιά και να γνωρίσουμε ειλικρινά ο ένας τον άλλο.

Η υπεύθυνη αγάπη μοιράζεται.
• Είναι ένα δραστικό μοίρασμα.
• Αποκτά νόημα όταν τη μοιραζόμαστε.
• Ποιό σκοπό θα είχε η γνώση αν δεν την προσφέραμε;
• Ποιό νόημα θα είχε η ομορφιά που δεν θα γινόταν εμπειρία και βίωμα όλων;
• Τί καλό θα είχε η αγάπη αν δεν προσφερόταν δωρεάν;

Όσο πιο απομακρυσμένο είναι το πρόβλημα, τόσο λιγότερο νιώθουμε την υπευθυνότητα να το μοιραστούμε. Η ανάγκη ή το επείγον της ανάγκης δεν μοιάζει να έχει σημασία.
Δεν είναι το ανιδιοτελές, αλλά το “εγωιστικό Εγώ” που χάνει την ευκαιρία να προσφέρει.

Η υπεύθυνη αγάπη υψώνεται ακόμη πιο πέρα κι από την ελπίδα.
Ο άνθρωπος δεν είναι αρκετά “γενναίος” να υπάρχει χωρίς ελπίδα.
Ο άνθρωπος δεν έχει μάθει ακόμη να εργάζεται για τη χαρά της εργασίας, να μαθαίνει για χάρη της ωρίμανσης, να δημιουργεί για να εκφρστεί και για να ενθουσιαστεί μ'αυτό που δημιουργεί ή δεν έχει μάθει ακόμη ν'αγαπά απλά για την ευχαρίστηση που του προοσφέρει η αγάπη – εξακολυθεί ν'απαιτεί ανταμοιβές.

Η υπεύθυνη αγάπη σημαίνει
• Αποδοχή
• Κατανόηση
• Συμπάθεια
• Έχει στον πυρήνα τoν ανθρωπισμό του ανθρώπου
• Μοιράζεται
• Υψώνεται πέρα από την ελπίδα