"Αναζητώντας την Ελευθερία"

Πρόλογος

“το θέμα της συμπεριφοράς και της επίδρασης των σκέψεων, ... από την άποψη του εσωτερικού ψυχικού τοπίου που δημιουργούν, και των επιπτώσεων που έχουν στη ζωή.

Θέλησα αυτή τη φορά να εστιάσω στο θέμα της Ελευθερίας, αλλά και σ'εκείνη τη στάση ζωής που βρίσκεται στον αντίποδα της ελευθερίας, δηλαδή την αυτοαναίρεση.

Ελευθερία είναι η κατάσταση υγιούς ύπαρξης των ανθρώπων, ενώ οι διάφορες εκφράσεις αυτοκατάσργησης είναι η παθολογία, οι ασθένειες της ανθρώπινης ζωής που σχετίζονται με τη μη πραγμάτωση της ελευθερίας.

Η ελευθερία είναι η έκφραση πνευματικής ενηλικίωσης και ωριμότητας.

για να είναι πραγματική η θετικότητα και η χαρά, πρέπει να προηγηθεί η επίγνωση και, στη συνέχεια, ο μετασχηματισμός που θα οδηγήσει στην εσωτερική ισορροπία.

η επίγνωση συνιστά μια διαδικασία επώδυνη, ... είναι όμως απαραίτητη για να έρθει στο φως ο καινούριος, αναγεννημένος εαυτός μας.

η ακύρωση του καθενός μας, δημιουργεί σύνολα ακυρωμένων ανθρώπων, κοινωνίες ακυρωμένων ανθρώπων, όπου τελικά οι διάφορες μορφές εξουσίας μπορούν εύκολα να κυριαρχούν πάνω στις συνειδήσεις και να αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς.

Δεν έχει αξία μια πνευματικότητα που δεν φαίνεται στην καθημερινή ζωή, που δεν καταγράφεται στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.

Δεν μπορούμε να δούμε τον άνθρωπο χωρίς την πνευματική του φύση, δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τη ζωή από την ποιότητα τηας πνευματικής συνείδησης, όπως δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνθρωπο από τη ψυχή του. Αν τον διαχωρίσουμε τότε πεθαίνει. Το ίδιο αν αποσυνδέσουμε την πνευματική φύσημ τις πνευματικές ερμηνείες από την καθημερινή ζωή του ανθρώπου - τότε, αυτό που μας μένει είναι μια νεκρή ζωή, μια φαινομενική ζωή, μια απόλυτη παγίδευσης του ανθρώπου στην ακαμψία του υλικού χωροχρόνου.