"Αναζητώντας την Ελευθερία"

Κεφάλαιο 6
Άλλες μορφές απώλειας της εσωτερικής αρμονίας και ελευθερίας

ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

επιθετικοί, εγωιστές, φίλαυτοι, ...  το ταυτίζουν με την αυτοπεποίθηση.

οι ανασφαλείς που θέλουν να επιβεβαιώνουν συνεχώς τη "δύναμή" τους, την εικόνα ή την αξία τους. ...σε μεγάλο βαθμό εξαρώνται από την αναγνώρισή τους από τους άλλους.

Ο πνευματικός δυναμισμός προϋποθέτει και χαρακρηρίζεται από εσωτερική γαλήνη.

Οι άνθρωποι που αφήνονται να κυριαρχηθούν είναι η κλασσική μορφή αυτοκατάργησης.

Ζουν πάντα στη σκιά κάποιων άλλων, ζουν τελικά τη ζωή κάποιων άλλων.

πολλές φορές οι άνθρωποι δεν υποκύπτουν σε μια βίαιη κυριαρχική προσωπικότητα, αλλά σε μια προσωπικότητα που τους κολακεύει, με στόχο και πάλι να τους αναγκάσει να κάνουν ό,τι θέλει.

Εκμεταλλεύονται αδύναμες πτυχές της προσωπικότητας ή ανασφάλειες.
Προσπάθεια δημιουργίας ενοχών.
Κάποιοι ανακαλύπτουν συνεχώς προβήματα υγείας.
Άλλοι βρίσκουν λόγους για να "κρατάνε μούτρα".
Ορισμένοι αφήνουν υποννοούμενα για να προκαλέσουν δυσάρεστα συναισθήματα.
Άλλοι ασκούν συνεχώς κριτική.

Άλλες εκφράσεις αυτής της προσπάθειας για κυριαρχία, επιβολή, επικράτηση...
το να μιλά κάποιος συνεχώς.
να διακόπτει τους αλλους.
να μιλά πιο δυνατά.
να μην επιτρέπει να ακουστούν άλλες απόψεις.

Η ειρωνία ή η υποβάθμιση των άλλων - υπερτονίζοντας τα μειονεκτήματα ή τυχόν αδυναμίες.

Μεταξύ κυριαρχίας και υποταγής υπάρχει μια μέση οδός, που σ'αυτή την περίπτωση συνιστά την κατάσταση ισορροπίας. Η μέση οδός καμμιά φορά είναι άρνηση να πάρουμε θέση, είναι χλιαρότητα, είναι βόλεμα, είναι φόβος.
Η Ελευθερία, η Αγάπη και η Σοφία δεν έχουν μέση οδό.

Οι πνευματικοί άνθρωποι υψώνονται ανάμεσα στις δύο ακραίες θέσεις, αφού αυτό ταυτίζεται με την εσωτερική ελευθερία, επειδή αυτή είναι η θέση ισορροπίας.

Η ελευθερία είναι ιερή. Είναι ευθύνη που πρέπει να αναλάβουμε για τον εαυτό μας, ευθύνη όμως που πρέπει ν'αφήσουμε και στους άλλους, για τις δικές τους επιλογές, αλλιώς συνδεόμαστε μαζί τους με συνυπευθυνότητα.

Όποιος αγαπά τους ανθρώπους τους ελευθερώνει, δεν τους αιχμαλωτίζει, κυριολεκτικά ή μεταφορικά.

ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ένας άνθρωπος που αδρανεί είναι ή πεπεισμένος για την αναξιότητά του, ή αδιάφορος, ή παγωμένος από κάποιον φόβο. ... η ανασφάλειά του τον κάνει τόσο διαστακτικό, ώστε στο τέλος καταλήγει πάλι στην ακινησία.  ... βασανίζονται από τη συνεχή ταλάντευση.

Οι άνθρωποι αυτοί περιστρέφονται γύρω από τον άξονά τους, αναβάλλουν τις αποφάσεις τους, συναντούν ξανά και ξανά τα ίδια προβλήματα. Τα βήματά τους μέσα στη ζωή παραμένουν μετέωρα. Η συνείδησή τους είναι αγύμναστη στις αποφάσεις.

Η αναποφασιστικότητα διαιωνίζει τις εσωτερικές συγκρούσεις.

Ο Θεός κινείται με τους τολμηρούς, εκείνους που ενεργούν με σοφία και στέλνουν ένα καθαρό σήμεα για το τί επιζητούν, δηλαδή αυτούς που Τον εμπιστεύονται. Όχι με τους παράλογα τολμηρούς ή τους ανόητους, ούτε όμως με τους διαρκώς φοβισμένους, άτολμους και αδρανείς.

ΤΟ ΨΕΜΑ

Όταν κάποιος λέει ψέμματα είναι σαν ν ακρύβει, να καταργεί δηλαδή τον πραγματικό του εαυτό, τις πραγματικές σκέψεις του, είτε επειδή φοβάται, είτε γιατί επιδιώκει κάποιο κέρδος, είτε επειδή ντρέπεται να δείξει ποιός πραγματικά είναι.

...εννοώ και την ψεύτικη συνμπεριφορά, την υποκρισία. ...ακόμα και τη μίμηση συνηθειών ή τρόπων, συμπεριφορών ή εκφράσεων.

Όταν λέμε ψέμματα στέλνουμε μήνυμα στο υποσυνείδητό μας ότι ο εαυτός μςα δεν αξίζει να φανερωθεί, να γίνει ορατός, να αποκαλυφθεί.

Το ψέμα είναι έλλειψη αυτοσεβασμού, και έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους.

Η αλήθεια και η ελευθερία χαλαρώνουν σε ψυχικό και σωματικό επίπεδο.

Δεν αποδεχόμαστε οτιδήποτε άσχημο και υποκριτικό μέσα μας, δεν στέλνουμεστον εαυτό μας το υποσυνείδητο μήνυμα ότι μέσα μας υπάρχει ασχήμια. ... οι σκέψεις αυτές είναι λεπτά αρνητικά μηνύματα που καταγράφονται στο υποσυνείδητο και στην προσωπικότητά μας.

Οι σκέψεις των ελεύθερων, των πνευματικών ανθρώπων, αποτελούν συνέχεια των αισθημάτων τους. Τα λόγια τους είναι προέκταση των σκέψεών τους. Οι πράξεις τους συμφωνούν με τα λόγια τους. ... Η εμφάνιση ρωγμών σε αυτή την αλληλουχία, υποδεικνύει μια ανισορροπία της συνείδησης.

Δεδομένου ότι ο Νόμος Αιτίου και Αποτελέσματος ειναι θεμελιώδης για τη δίκαιη λειτουργία του Σύμπαντος, το ψέμα θα ελκύσει ανάλογα αποτελέσματα.

Στο τέλος, ο ψευδόμενος θα παγιδευτεί, θα καταργήσει την ελεύθερη κίνησή του στο υλικό και πνευματικό επίπεδο.

ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ - ΕΓΩΙΣΤΙΚΗ "ΑΓΑΠΗ"

η σημασία του αυτοσεβασμού ως συνθήκη ισορροπίας και ωριμότητας.

Το να αποδεχόμαστε, να εκτιμούμε, να χαιρόμαστε και να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας, δεν σημαίνει πως όλη η ύπαρξη και τα ενδιαφέροντά μας πρέπει να περιστρέφονται γύρω από αυτόν.

Η εγωιστική και ιδιοτελής αντίληψη για τη ζωή τον βλάπτει.

Υπάρχει η αγάπη των κλειστών κυκλωμάτων που αποκλείει τους άλλους ανθρώπους και την ολότητα της δημιουργίας; Όχι. Αυτή είναι μια καρικατούρα της Αγάπης. ίναι ´να ψυδαισθησιακό είδος "αγάπης" που θέλει πάντα ανταλλάγματα.

Μια ακόμα μορφή αυτού του είδους είναι η διεύρυνση αυτού του κύκλου του εγωιστή ανθρώπου. ομαδοποιεί την "αγάπη".