"Αναζητώντας την Ελευθερία"

Κεφάλαιο 4
Η λειτουργία της συνείδησης

Όλα επηρρεάζουν τον "φακό της συνείδησης", μέσα από τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και τις λειτουργίες του.

Η έννοια της συνείδησης είναι δυναμική, δηλαδή δημιουργική.
Δεν υφίσταται τις συνθήκες της ζωής απλώς και μόνο με τη συναίσθηση των λαθών μας, αλλά, αντιθέτως, δημιουργεί τις συνθήκες. Καταγράφεται στο περιβάλλον μας, στα γεγονότα της ζωής μας, στους ανθρώπους που συναντάμε, καταγράφεται στο μέλλον μας. Είναι το "έκπνευσμά" μας, που ρέει προς τα έξωμ αφήνοντας παντού το αποτύπωμά μας.

Αν δεν ασχοληθούμε με την πνευματική πτυχή μας, στο τέλος μας ξεφεύγει ο πνευματικός εαυτός μας.

Αν αφήσουμε έξω από το πεδίο θέασης έρευνας και σκέψης την πνευματική φύση του ανθρώπου, την ψυχή του, θα πάρουμε ανεπαρκείς απαντήσεις, αφού ανεπαρκή δεδομένα οδηγούν σε ανεπαρκή συμπεράσματα.

Μια πνευματική ερμηνεία

Η Συνείδηση είναι η μνήμη και η αίσθηση της θεϊκότητας μέσα μας, η αρχέγονη αίσθηση του ορθού και του δικαίου.

Στο υψηλότερο σημείο της εξελικτικής πνευματικής πορείας, η συνείδησή μας θα ταυτίζεται με τη Συνείδηση, δηλαδή την Αγνότητα, τη Σοφία, την Αγάπη.

Έχει σημασία να καλλιεργήσουμε τη συνείδησή μας στο καλό και, σίγουροι πια ότι μπορεί να το αναγνωρίσει, να την αφήσουμε να περιπλανηθεί στον κόσμο ελεύθερη, για να δώσει και να πάρει, στο ταξίδι που όλοι κάνουμε προς το Φως.

Στην περίπτωση της συνείδησης, οι θόρυβοι δεν είναι τόσο (ή μόνο) οι φυσικοί θόρυβοι που την εμποδίζουν να λειτουργήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά κυρίως οι εσωτερικοί θόρυβοι - οι έντονες σκέψεις, που βουίζουν συνεχώς ζητώντας ικανοποίηση, οι επιθυμίες, ο θυμός, η ταραχή, οι ενοχές, που δεν αφήνουν τη γαλήνη να μας συναντήσει.

Ελεύθερη Βούληση

Όσοι επέλεξαν να καταργήσουν τη φωνή της συνείδησής τους,να αυτοκαταργηθούν δηλαδή, υποτασσόμενοι στη θέληση ανθρώπων, ή εξουσιών ή καθωσπρεπισμού ή νωχέλειας ή βολέματος ή αρνητικότητας οποιασδήποτε μορφής, μοιάζουν με ταξιδιώτες που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, αλλά δεν κοιτάζουν την πυξίδα τους.

Η Συνείδηση είναι η εσωτερική πυξίδα που μας δείχνει, όταν λειτουργεί σωστά, τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε στη ζωή, στα καθημερινά πράγματα και την πνευματική μας πορεία. Κραυγάζει τις ανάγκες της ψυχής. Κατάργησή της σημαίνει περιπέτειες.

Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στα μηνύματα της ζωής, είτε προέρχονται από γεγονότα, είτε από ανθρώπους, συμπεριλαμβάνοντας τις συμβουλές και την κριτική. Όμως πρέπει να φιλτράρονται μέσα από την αφυπνισμένη συνείδησή μας.

Ας εμείς έχουμε αποσύρει,δηλαδή ακυρώσει τα πνευματικά χαρακτηριστικά μας, την ελεύθερη βούλησή μας, τότε κάποιοι γύρω μας αποκτούν παντοδυναμία. Όταν αφήνουνμε ένα κενό εξουσίας μέσα μας, κάποιοι θα προσπαθήσουν να το γεμίσουν. Άλλες συνειδήσεις θα θρονιαστούν στη θέση της δικής μας που απουσιάζει.

Όταν η εσωτερική σοφία και η σοβαρότητα απουσιάζουν ... ώστε να μην μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις ... πάλι καταλήγουμε στην αυτοαναίρεση.

Ο εγωσιμός μας με το προσωπείο της ανεξαρτησίας ... προσπαθεί να μας πείσει ότι πάντα έχουμε δίκαιο.

Η ώριμη ισορροπία ή η ισορροπημένη ωριμότητα, αυτή η ταπεινή ελευθερία.

Ο καθένας οφείλει να χειραφετηθεί και να αναπτύξει τα πνευματικά του χαρακτηριστικά.

Ο φακός της συνείδησης

Το δυναμικό γνώσης και σοφίας που έχει αναπτύξει ο καθένας μας μέσω του προσανατολισμού και των εμπειριών του, καθορίζει και την καθαρότητα του "φακού" της συνείδησης.

Το ζητούμενο είναι ο φακός-συνείδηση να καθαρίσει και να φωτιστεί με προσανατολισμό και δράση σύμφωνη με το Καλό.

Η δύναμη των σκέψεων

Ο τρόπος που σκεφτόμαστε, οι σκέψεις που παράγουμε, εκφράζουν την προσωπικότητά μας που, με τη σειρά της, εκφράζει το επίπεδο συνείδησής μας.

Οι σκέψεις είναι μορφές ενέργειας.

Κάθε άνθρωπος είναι σαν ένας πομπός που εκπέμπει την εντελώς δική του συχνότητα. ... Βάσει αυτών των συχνοτήτων, όμως, που καταγράφονται γύρω του και πάνω του, καθίσταται και δέκτης ομοίων συχνοτήτων που εκπέπονται από άλλους ανθρώπους.

Οι σκέψεις και τα αισθήματα έχουν τη δική ρους δόνηση, ανάλογα με την ποιότητά τους.

Χειρίζονται οι άνθρωποι τις δυνάμεις των σκέψεών τους, χωρίς να γνωρίζουν τις επιπτώσεις τους.

Για να γνωρίσουμε τις σκέψεις μας πρέπει να τις παρατηρούμε με ειλικρίνια.

Συγχρονικότητα και καθημερινή ζωή

Όταν κινούμαστε στην κατεύθυνση ων θεϊκών νόμων, κινούμαστε με ούριο άνεμο. Όταν κινούμαστε στη ζωή σε αντίθεση με αυτούς του Νόμους τη Ζωής, τότε το καράβι μας κάπου θα προσαράξει ή θα λοξοδρομήσει. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, ώστε να δούμε και να κατανοήσουμε τα μηνύματα και τα διδάγματα που κάθε στιγμή, γεγονός ή συνάντηση μας μεταφέρει.

Αν μένουμε σταθερά προσανατολισμένοι στο καλό, αν εκφράζουμε το καλό και το ωραίο στη ζωή μας κι έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του Καλού και του Ωραίου, τότε συμμαχούμε μ'αυτές τις δυνάμεις, οι οποίες κινητοποιούνται μέσα μας και γύρω μας.

Είναι βαρυσήμαντη η αγάπη και η προσφορά του καθενός μας, ακόμα κι αν δεν την είδα παρά μόνο τα κοντινά του πρόσωπα ή ακόμη κι αν δεν την είδε ή αναγνωρισε ποτέ κανείς.

Αν δεν ακολουθούμε τη συνείδησή μας και δεν είμαστε ανοιχτοί στις ανάγκες τις ψυχής μας, τότε, σημαντικές για την εξέλιξή μας, τη γνώση μας,την προσφορά μας, ευκαιρίες και δυνατότητες αναβάλλονται.

"Οι περισσότεροι αποχωρούν μια μέρα από τη ζωή, χωρίς να έχουν πάρει είδηση τί τους συνέβη. Είναι κρίμα αυτός ο ισόβιος εγκλεισμός στην κιβωτό της Ανάγκης με καθηλωμένες τις αισθήσεις σε υπηρετικό επίπεδο." ~ Οδυσσέας Ελύτης