

Πτυχές Αλήθειας - 4 - Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
"Πτυχές Αλήθειας"
Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
Το τραγούδι και ο χορός εκφράζουν και δίνουν ζωή.
Ο ήχος είναι μάγος. Όποιος ξέρει τη δύναμή του μαγεύει τον κόσμο.
~*~
41. Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
Ένας μαγευτικός ήχος μπορεί να είναι για τον άνθρωπο ένα βαθύ ερέθισμα, ένα μεγάλο άνοιγμα, ένα ψηλό πέταγμα, μια συγκλονιστική ανάταση.
Μπορεί όμως να είναι κι ένας απόηχος μιας πλανεύτρας φωνής, μιας αποχαυνωμένης ψυχής, μιας παθιασμένης ζωής. Όλα μπορούν να προέλθουν από ένα μαστορεμένο ήχο.
Ο ήχος έχει τη δύναμη να μεταρσιώνει αλλά και να εξαχρειώνει. Εξαρτάται τί κουβαλάει.
Στην αρχαία Ελλάδα ο ήχος ήταν συνάρτηση του λόγου και της αγωγής.
Η ζωή μας έχει γίνει σχεδόν άμουση. Οι Έλληνες κοντεύουμε να χάσουμε το μοιναδικό σε μεγαλείο και τέχνη βυζαντινό μέλος, που είναι η συνέχεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής και ποιυ μεταρσιώνει τη ψυχή έκω από το χώρο και το χρόνο.
Η πραγματική βυζαντινή μουσική κρύβει μέσα της το θείο και το ανθρώπινο στοιχείο. Τον Ελληνισμό και το Χριστιανισμό.
Το δημοτικό και λαϊκό τραγούδι, εκράζουν τα βάθη και τη λεβεντιά της ελληνικής ψυχής.
Ο ήχος περικλείει τη ταυτότητα της εποχής και τη προσωπικότητά της. Η μουσική μπορεί να ξεφεύγει από τη βασική της αποστολή που είναι να εκφράζει την αλήθεια, την αγάπη και τη λευτεριά. Να εκφράζει τον άνθρωπο. “Να διαμορφώνει το ήθος” όπως είπε ο Αριστοτέλης.
Θα είναι μεγάλο επίτευγμα αν τα μεγάλα ιδανικά της φυλής μας και οι υψηλοί οραματισμοί του ανθρώπινου γένους περάσουν από τον ήχο της αρχαίας αρμονίας.
Θα ισορροπίσουμε μέσα στον ανισόρροπο “πολιτισμό” μας.
~*~
42. Η “ΘΕΟΛΟΓΙΑ” ΤΟΥ ΗΧΟΥ
Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε ιδιαίτερα τη “Θεολογία” του ήχου στην ορθόδοξη λατρεία.
Το βυζαντινό εκκλησιαστικό μέλος δεν είναι ένα ρομαντικό στοιχεία μέσα στην ορθόδοξη λατρεία.
Είναι έκφανση της πνευματικής υπόστασης του ορθόδοξου πιστού. Εϊναι απαύγασμα του ψυχικού βάθους της ορθόδοξης λατρευτικής συνείδησης.
Συνάδει με τις θεολογικές έννοιες, συμβαδίζει με το θείο ήθος των λειτουργικών κειμένων.
Οι ήχοι επελέγησαν από άριστους και άγιους μελουργούν και υπνοσυνθέτες, με κριτήρια μυσταγωγικά, κατανυκτικά, λατρευτικά, για ν'ανεβάζουν στα ουράνια τις ψυχές.
Πρώτη είναι η ωφέλεια της ψυχής από τα ψελνόμενα κι έπειτα η τέρψη της ακοής.
Ο ήχος είναι μέσο, ποτέ σκοπός. Κάθε ήχος από τους οκτώ είναι κι ένα ιδιαίτερο ντύσιμο του λειτουργικού λόγου.
Μέσα απ'αυτό εκφράζονται συναισθήματα. Εκφράζεται όλο το θεολογικό βάθος των κειμένων της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας.
Η βυζαντινή μουσική, που είναι απαύγασμα των τρόπων της αρχαίας ελληνικής μουσικής και κυρίως του Δώριου, Λύδιου, Φρύγιου κλπ, είναι μοναδική και ανεπανάληπτη στο κόσμο.
Μέσα στο γνήσιο Βυζαντινό εκκλησιαστικό μέλος και στο γνήσιο δημοτικό τραγούδι βρίσκεται ένα δυνατό κομμάτι της ταυτότητας του γνήσιου ελληνικού λαού.
Η διατήρηση της παράδοσης Βυζαντινού εκκλ.μέλους και του δημοτικού τραγουδιού μας εφασφαλίζει μια πηγή πρώτης δύναμης και αξίας για την συνεχή παρακολούθηση και εμβάθυνση της ιστορικής μας εξέλιξης μέσα στους αιώνες. Όπως δεν πρέπει να χάσουμε και τον Ελληνικό χορό.
~*~
43. ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΧΟΡΟΣ
Χορός και τραγούδι εκφράζουν ζωή. Κινούν σώμα και ψυχή. Εκφράζουν τον άνθρωπο στις πιο βαθειές ώρες της ζωής του. Ακόμα και στις πιο ιερές.
Ο ήχος και η χορευτική κίνηση τον συγκινούν, τον ελευθερώνουν. Κι όσο πιο φυσικά ζει ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ χορεύει και τραγουδάει.
Δυστυχώς,
ο σημερινός πολιτισμός μας χορεύει μέσα
στη δίνη και στο χάος του.
Κάθε εποχή
εκφράζεται με το δικό της ρυθμό. Κάθε
αλλαγή πρέπει να έχεισ τόχο την αληθινή
εξέλιξη και την αληθινή ευτυχία του
ανθρώπου.
Η ελληνική
ψυχή, προσφέρεται γι'αυτή την αγωγή.
Μέσα από το χορό και το τραγούδι θα
μπορούσαν να περάσουν πολλά και
μεγάλα ιδανικά.
Όποιος χορεύει και τραγουδάει Ελληνικά
νιώθει μια ιδιαίτερη νότα. Ζει τη ζωή
πιο γνήσια. Ζει ακόμα και εκστατικά
✣ Περιεχόμενα ✣ |
✣ Επόμενο Κεφάλαιο ✣ |