"Πτυχές Αλήθειας"

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Αληθινός οδηγός είναι όποιος οδηγεί χωρίς να κομπάζει, χωρίς να έχει συμφέρον και χωρίς να νομίζει ότι είναι αναντικατάστατος

~*~

13. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Μπορείς αν χρειαστεί, να εγκαταλείψεις μια μεγάλη απόλαυση, την ώρα που τη ζεις στο αποκορύφωμά της;
Μπορείς να θυσιάσεις κάτι δικό σου πολύτιμο για κοινό καλό;
Μπορείς να κάνεις αυτό που δε σου αρέσει, όταν είναι σωστό;

Μπορείς να...

• θυσιάζεσαι χωρίς θόρυβο;
  
• αγαπάς χωρίς κανένα συμφέρον;
  
• σιωπάς όταν πρέπει;
  
• τ'ακούς όλα και να διαλέγεις το σωστό;
  
• προτιμάς την αλήθεια; ακόμα και με κίνδυνο της ζωής σου;
  
• αυτοανακρίνεσαι;
  
• ομολογείς το σφάλμα σου;
  
• κοιτάζεις σφαιρικά;
  
• μπαίνεις στη καρδιά και στη θέση του άλλου;
  
• μαθαίνεις συνέχεια;
  
• μην κάνεις κακό σε κανένα;

Τότε ασφαλώς είσαι πραγματικός οδηγός, γιατί είσαι αληθινός άνθρωπος.

Οδηγός δεν είναι εκείνος που κάνει τον οδηγό, αλλά εκείνος που δεν τον κάνει και είναι.
Εκείνος που τον έχει από φυσικού μέσα του, κι ακτινοβολεί χωρίς να το επιδιώκει.

Ο ανυποψίαστος. Αυτός είναι αληθινός οδηγός, που οδηγεί τους ανθρώπους στην αλήθεια σίγουρα κι αθόρυβα.
Τέτοιοι οδηγοί βέβαια σπανίζουν. Αφθονούν οι ψευτοοδηγοί. Οι δημαγωγοί, οι λαοπλάνοι.
Αν ψάξουμε όμως θα βρούνμε και τους αληθινούς. Ίσως να'ναι και δίπλα μας. Ίσως να'ναι κάποιος "άσημος" που δεν προσέξαμε ακόμα.

Οι αληθινοί κρύβονται.
Οι ψεύτικοι εμφανίζονται.
Γι'αυτό οι αληθινοί πρέπει να προπορεύονται.

~*~

14. ΟΔΗΓΟΙ ΠΡΟΠΟΡΕΥΕΣΤΕ

Πολλοί αγώνες γίνονται από μειονεκτικούς. "Κηρύσσουν πόλεμο" ενάντια στους ικανούς, καλύπτονται κάτω από τη σημαία κάποιοι μεγάλου ιδανικού. Δεν αγωνίζονται αληθινά για την πραγματική επιστήμη, για την αλήθεια, για την ελευθερία, για τη δικαιοσύνη. Θέλουν να κατεβάσουν κι όλους τους άλλους χαμηλά, στα δικά τους επίπεδα. Δεν αναγνωρίζουν ανώτερους. Ο αγώνας τους όμως είναι ολέθριος. Όλα τα καθηλώνει μέσα στη μετριότητα.

Όπως είναι ολέθριο οι μεγαλοφυείς, οι ικανοί, οι ταλαντούχοι ν'αγνοούν, να περιφρονούν ή να εκμεταλλεύονται τους μέτριους, το ίδιο είναι ολέθριο οι μέτριοι να θέλουν να υποτάξουν στη μετριότητά τους τους ταλαντούχου και τους ικανότερούς τους.

Ο λαός για να πάει μπροστά πρέπει ν'ακολουθεί μεγαλοφυείς, ήρωες, άγιους, χαρισματούχους, όχι τιυς δημαγωγούς και λαοπλάνους. Μόνο έτσι μπορεί να εξελιχθεί και ν'ανεβεί ψηλά η επιστήμη, το ήθος, ο πολιτισμός.

Προσοχή όμως μήπως η μετριότητα και η ανικανότητα παρουσιαστούν κάτω από το μανδύα της "σεμνότητας" και της "αρετής".

Στολίζουν με πολύμορφες "αρετές" ό,τι είναι μέτριο ή και άχρηστο. Συκοφαντούν και αχρηστεύουν ό,τι είναι μεγαλοφυές και πρωτοποριακό.

Γι'αυτό οι ικανοί και με υψηλό ήθος, πρέπει να τραβάνε μπροστά. Αλλιώς δε θα πάμε ποτέ μπροστά. Θα μας κυβερνά η μετριότητα και η υποκρισία.

Κάτι απαραίτητο για τους "παιδαγωγούς" οδηγούς, προσέξτε τη καρδιά.

~*~

15. ΠΡΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ

Ο άνθρωπος έχει νου και καρδιά. Με το νου σκέπτεται και με την καρδιά ζει. Ο νους συλλαμβάνει τις ιδέες, τα σχήματα, τα νοήματα. Η καρδιά τα ζει.

Ζει με βιώματα άρρητα και με αντιθέσεις παράδοξες, που ξεπερνούν τα καλούπια της λογικής. Με τις χορδλες της, που συγκινούν αι δονούν όλη την ύπαρξη, η καρδιά κατανοεί όσα δε φτάνει ο νους. Η καρδιά συλλαμβάνει τα βάθη της ζωής.

Η νοησιαρχία μόνης της είναι μονόπλευρη, ξερή, λειψή. Γι'αυτό αφήνει ασυγκίνητους τους ολόκληρους κι αληθινούς.

Η σωστή αγωγή στηρίζεται πάντα στην αληθινή ελευθερία. Καρδιά σημαίνει ελευθερία.

~*~

16. ΚΡΑΥΓΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Όπου αληθινή ελευθερία εκεί ζει κι αληθινή παιδεία.

Όπου η παιδεία και η αγωγή δε σέβεται την ελευθερία του προσώπου οδηγεί τον άνθρωπο στη διαστροφή και στην παραμόρφωση. Του αλλοιώνει την πνευματική υπόσταση.

Η σημερινή αγωγή και παιδεία, κατά κανόνα, οδηγεί στην υποκρισία. Γιατί σκοπούς της έχει την ανάπτυξη της προσωπικότητας, στις "ανάγκες" του σύγχρονου τρόπου ζωής. Οι σημερινοί άνθρωποι αποκτούν πολλές ικανότητες να βγάζουν πολλά χρήματα αλλά νιώθουν λίγη ή καθόλου χαρά κι ευτυχία.

Σπάνια σήμερα τα παιδιά καλλιεργούν τα φυσικά τους ταλέντα, που δεν έιναι κερδοφόρα και χρυσοφόρα. Έτσι στραγκαλίζονται τα ταλέντα και καταστρέφεται η αληθινή προσωπικότητά τους. Φτιάχνουμε, ίχως, "μεγάλους επιστήμονες" αλλά "μικρούς" ανθρώπους.

Ο Σωκράτης, ο Μέγας Αντώνιος, ο σύγχρονός μας Φώτης Κόντογλου είναι εύγλωττα παραδείγματα επιτυχίας της φυσικής, της αβίαστης αγωγής. Η φυσική αγωγή, η ελεύθερη από φόβους, απειλές, προκαταλήψεις και φθηνές σκοπιμότητες παιδεία, είναι ο δρόμος για ν'ανακαλύψει ο άνθρωπος το αληθινό μεγαλείο του προσώπου του.

Να οργανωθεί η παιδεία με κριτήρια οντολογικά, υπαρξιακά, που έχουν στόχους την αλήθεια, την ελευθερία, την αγάπη, το ήθος, την ευτυχία του ανθρώπου. Όχι μετάδοση μόνο στεγνών επιστημονικών γνώσεων. Και ν'απελευθερωθεί η παιδεία από τα διάφορα νοσηρά ταμπού, είτε οικογενειακά, είτε κοινωνικά, είτε θρησκευτικά, ειτε γνωσιολογικά.

Αν δεν φτιάξουμε ελεύθερη, ανιδιοτελή, γεμάτη αγάπη, αλήθεια, ήθος, παιδεία τότε θα φτιάχνουν άτομα ανώριμα, χωρίς ήθος και προσωπικότητα γεμάτα άγχη κι αγωνίες.

~*~

17. ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

"Χειρότεροι απ'όλους και άξιοι μεγαλύτερης τιμωρίας", λέει ο Ισοκράτης, "είναι αυτοί που κατηγορούν τους άλλους για όσα οι ίδιοι είναι ένοχοι".

Η μεγάλη αλήθεια, που μέσα στην ορθόδοξη συνείδηση παίρνει ακόμα πιο μεγάλη διάσταση.
Αν συνειδητοποιθεί αυτή η αλήθεια θα πλησιάζουμε αδερφικά ο ένας τον άλλο.

Μετράμε την ενοχή δικανικά, νομικιστικά, εξωτερικά. Τη μετράμε με τα ορθολογιστικά υποκατάστατα της δυτικής σχολαστικής θεολογίας. Αγνοούμε ότι η πτώση της ανθρώπινης φύσης είναι ενιαία και η ρίζα της η ίδια. "Όλοι εν τω αυτώ κρίματι κείμεθα". "Ουδείς αναμάρτητος".

Με τέτοια συνείδηση, η συναίσθηση της ενοχής αδερφώνει τους ανθρώπους. Όπου χρειάζεται ο "αυστηρός" έλεγχος, χρησιμοποιείται με βάση την αληθινή αγάπη.

Αλήθεια, πόσοι από τους περίφημους "παιδαγωγούς" και "ελεγκτές", αρμόδιους ή αυτόκλητους, ελέγχουν χωρίς αυτοί να "πειράζονται" από κανένα πάθος; Χωρίς εγωκεντρισμούς;

Οι άλλοι καλύπτουν τα τυφλά τους πάθη. Αυτοί "εμπίπτουν" στον "αφορισμό" του Ισοκράτη. Συντροφιάζουν με την ενοχή.

~*~

18. ΑΣΥΝΤΡΟΦΕΥΤΟΙ

Πολλοί μέχρι να βρουν κάποι συντροφιά, κάποιο φίλο, κάποιο οδηγόμ κάποια ιδέα, που να τους ταιριάζει απόλυτα, τρέχουν και δοκιμάζουν πολλούς και πολλά.

Σ'όλη τους τη ζωή αναζητούν τον ιδανικό άνθρωπο, την ιδανική ιδέα, αλλά δε τα βρίσκουν ποτέ.

Χωρίς ν'αποκλείεται η αιώνια αναζήτηση για κάτι καλύτερο, ο άνθρωπος πρέπει ν'ακουμπάει κάπου. Αλλιώς τρελαίνεται. Διαστρέφεται. Αγριεύει.

Βέβαια, οι "άγριες" κι ανυπόταχτες φύσεις δεν είναι δυνατό να σταθούν πουθενά, γιατί συνέχεια επαναστατούν. Γι'αυτό συνήθως μένουν ασυντρόφευτες. Γι'αυτούς όλα είναι στενά.

Ο ηγέτης κι ο επαναστάτης δύσκολα βρίσκουν το μόνιμο σύντροφό τους.

Αλλοίμον όμως σ'αυτούς που ξεδιψούν με το τίποτα. Αυτοί δεν είναι τίποτα. Δεν έχουν έρθει σ'επαφή με καμμιά μεγάλη πτυχή.

Πλούσιος άνθρωπος είναι πάντα ο ζητιάνος του απείρου. Ζητάει για συντρόφους του μεγάλος ανθρώπους και μεγάλες ιδέες.

~*~

19. ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ

Όλα τα'χεις κι όμως νιώθεις κενός. Ίσως σου λείπει κάτι βασικό που δεν το υποπτεύεσαι. Πιθανό γεύεσαι τα υποκατάστατά του, ενώ δεν έχεις τίποτα, σου λείπει η γνήσια βάση όλων.

Και ξαφνικά, συναντάς έναν άνθρωπο που σου ανοίγει τα σύμπαντα. Αναμοχλεύει το εσωτερικό. Σου προσφέρει ό,τι σου λείπει. Δίνει άφθονη την αληθινή αγάπη. Από εκεί και πέρα όλα γίνονται εξω-λογικά, Θεία κι εκστατικά. Όλα υπέρλογα και μεθυστικά.

Τα μεγάλα βιώματα σπάνε το φράγμα του μυαλού και μπαίνουν στην α-σύνορη καρδιά.

Όταν "λογικεύεις" την αγάπη τη σκοτώνεις. Της αφαιρείς το είναι της. Τη φλέβα της.

Όποιος δε σέβεται τη γνήσια φλέβα της ζωής δεε βρίσκει ποτέ την αληθινή ζωή. Φυτοζωεί στο κενό.

Το δρόμο αυτό τον βαδίζουν όσοι είναι αποφασισμένοι να δίνουν.

~*~

20. ΣΩΣΤΗ ΠΟΡΕΊΑ

Εϊναι λάθος σου να νομίζεις πως όλοι οι άλλοι σου χρωστάνε. Παντού οφείλεις. Χωρίς τους άλλους δε θα υπήρχες. Χρωστάς να προσφέρεις και να ευγνωμονείς.

Η μεγαλύτερη αρρώστια είναι να στρέφεσαι συνέχεια γύρω από τον εαυτό σου.

Αυτή είναι η σωστή πορεία του σωστού ανθρώπου : να υπάρχει για τους άλλους.

Μέσα στη σωστή πορεία δεν πλήττεις ποτέ γιατί ανανεώνεσαι στην αληθινή και βαθειά αλλαγή.

~*~

21. ΠΛΗΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ

Τα ίδια και τα ίδια σου δημιουργούν πλήξη. Έτσι σε τραβάει η ζωή.

Η αλλαγή είναι η δυναμική φορά μέσα στα κατάβαθα του είναι μας.

Τα βάθη της ύπαρξής μας δε γεμίζουν με επιφανειακές κι επιπόλαιες καταστάσεις.

Το είναι όμως για να γεμίσει ζητάει βαθειές, υπαρξιακές πληρότητες. Αλλιώς πλήττει μέσα στις συμβατικότητες.

Η πλήξη έρχεται κυρίως όταν ο άνθρωπος χάνει επαφή με την απεραντοσύνη του είναι του. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για το άπειρο. Αλλά το άπειρο έει πολλές ανερμήνευτες αστραπές.

~*~

22. ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ

Η ζωή έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Ξαφνικά αναστατώνεται και αιχμαλωτίζεται η ύπαρξή σου από ένα δυνατό σκίρτημα, μια καινούρια ιδέα, μια νέα πραγματικότητα. Αναπάντεχα σου συγκλονίζει ολόκληρη την ύπαρξη. Πλέει μέσα στο πέλαγός της.

Όταν η έλξη είναι μονόπλευρη υποφέρεις. Προσφέρεις λατρεία, φλόγα, το πάν κι εισπράττεις αδιαφορία, ψυχρότητα, το τίποτα. Τότε κόβεσαι. Είσαι αιχμάλωτος της δίνης σου. Στο βάθος σου ίσβς και να μη θέλεις ν'απευλευθερωθείς γιατί ζεις αυτό που δίνει το μεγαλύτερο κι ομορφότερο νόημα στη ζωή σου. Νιώθεις μέσα σου εκπληκτικές δυνάμεις. Ξεπερνάς εμπόδια και καταστάσεις, γίνεσαι αλλιώτικος άνθρωπος.

Μυστήριο που είναι ο άνθρωπος!... Έρχεται ώρα που ζεις τέτοιες ανερμήνευτες "παράλογες" αστραπές που δεν ξέρεις πώς έρχονται, ούτε πώς φεύγουν. Μερικές φορές δε φεύγουν και καθόλου. Άλλοτε πάλι πηγαινοέρχεσαι στον ωκεανό της ζωής.

Είναι και το απέραντο μεγαλείο της. Και το μεγαλείο αυτό πολλοί άνθρωποι το ζουν μέσα σε μια κραυγή σιωπής.

~*~

23. Η ΚΡΑΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Η κραυγή είναι τρόπος έκφρασης κι επικοινωνίας. Φανερώνει πόθους, αγωνίες, συμπάθειες, διαμαρτυρίες.

Μπορεί να εκφράσει κόσμους ολόκληρους.

Η κραυγή της απελπισίας είναι η πιο οδυνηρή κραυγή.

Η κραυγή της αλήθειας ίσως είναι η πιο ενοχλητική κραυγή.

Και ο Θεός καυγάζει με τη σιωπή Του.

Το σύμπαν ολόκληρο κραυγάζει με τη σιωπή του. Και η κραυγή αυτή γεμίζει το άπειρο.

~*~

24. ΟΧΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Αντρειοσύνη είναι και να μη χτυπάς.

Το μεγαλείο της αντρειοσύνης είναι να υποχωρεί εκεί που ξέρει πως θα ταπεινώσει και θα εξουθενώσει. Εκεί φαίνεται η ομορφιά της δύναμης που έχει μέσα της τη μεγαλύτερη δύναμη : την αγάπη.

Είναι η θεότητα μέσα στη παντοδυναμία.

Όταν ξέρεις ότι το ν'ανταποδίδεις τα χαστούκια δεν είναι ηρωισμός αλλά βαρβαρισμός, ηρεμείς.

Όταν ξέρεις ότι καμμιά δύναμη δε μπορεί να αλλάξει την αληθινή σου υπόσταση και αξία, ησυχάζεις.

Όταν ξέρεις ότι...

• αδυναμία των πολλών είναι να μη κατανοούν τις αδυναμίες των άλλων, δεν καταδικάζεις
  
• είναι προτιμότερο ν'αδικείσαι, γιατί όποιος αδικεί, αδικεί πρώτα τον εαυτό του, υπομένεις.
  
• καμμιά τρομοκρατία δε μπορεί να σου αφαιρέσει την αληθινή σου αξία κι ελευθερία, μένεις ατάραχος.
  
• με το να σκάζεις τίποτε δε βγάζεις, μάχεσαι θαρραλαία μέχει τελευταίας σου πνοής.
  
• όλα μεταβάλλονται πάνω στη γη, μένεις ψύχραιμος και στις πιο απίθανες μεταβολές.

Η ψυχραιμία είναι πιο δυνατή όταν πιστεύεις ότι υπάρχει και άλλη, αόρατη ζωή. Η αληθινή ζωή.

Τότε πολεμάς γενναία κάθε απαισιοδοξία κι απελπισία. Δεν τρέχεις στο κενό.

~*~

25. ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ

Όλοι τρέχουμε συνέχεια για να φτάσουμε κάπου. Αλλά πού;

Κανένας σχεδόν δε ξέρει πού πάει και πού θα φτάσει.
Τρέχει για το ψωμί, για το ρούχο, για τη διασκέδαση.
Τρέχει για τη δόξα και τη προβολή.
Τρέχει για να ξεχάσει και να σπάσει τη μοναξιά.
Τρέχει για να μη συναντηθεί και μιλήσει με τον εαυτό του.

Αλλά δε φτάνει σχεδόν πουθενά. Γιατί τρέχει ανόητα. Χωρίς προσανατολισμό. Χωρίς ουσιαστικό σκοπό, στο κενό, στο χάος. Τρέχει στο ακόρεστο.

Ο άνθωπος είναι φτιαγμένος για να δημιουργεί. Είναι συνδημιουργός του Δημιουργού.

Όμως, δημιουργεί αυτό που ταιριάζει; Ή μήπως αυταπατάται και φτιάχνει εξαμβλώματα, προετοιμάζοντας τη τέλεια καταστροφή του;

Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε και να μιλήσουμε με την πραγματικότητα, τη φυσική και τη "μεταφυσική". Την ορατή και την αόρατη. Δηλαδή με όλη την αλήθεια. Να μιλήσουμε σαν άνθρωποι. Σαν "εικόνες Θεού" κι αυτό σημαίνει να μιλήσουμε με βάθος, με προσοχή.

~*~

26. ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ

Πολλές φορές ο άνθρωπος κηνυγάει την ενότητα μέσα από το κόμμα. Τη χαρά μέσα από την εξουθένωση. Την αιωνιότητα μέσα στη χρονικότητα. Το αθάνατο μέσα στο θνητό. Την ανάβαση μέσα στη κατάβαση.

Πολλές φορές ο άνθρωπος πολεμάει κάτω από τα πιο αντίθετα προσωπεία για τν ίδιο σκοπό. Αναζητάει τη λύτρωσή του από κάποιο αδιέξοδο.

"Πατήρ πάντων πόλεμος" λέει ο Ηράκλειτος.

Όποιος πολεμάει είναι αληθινός άνθρωπος. Προσοχή όμως στη προδοσία κατά τη πολεμική πορεία.

~*~

27. Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΜΕΝΩΝ

Ποιός δεν αισθάνεται προδομένος από κάτι;

Ο εαυτός μας, μας προδίδει πιο φοβερά γιατί προδίδει "με το γάντι".

Δυστυχώς η προδοσία στην εποχή μας έχει γίνει η πιο συνηθισμένη <εργασία". Αυτή είναι η τρομερή πραγματικότητα και φαίνεται μέσα από τη καθημερινή ζωή.

Φαίνεται από -

• τη νεολαία που την έχουν εγκαταλείψει οι "αρμόδιοι", μικάμε διεθνώς, και άγεται και φέρεται από τους δημαγωγούς και φαυλοκράτε
  
• από τον εργάτη που αδικείται συνέχεια.
  
• τον εγκαταλειμένο αγρότη.
  
• τα προδομένα γηρατειά.
  
• τα υπανάπτικτα νοσοκομεία.
  
• την επικράτηση του δίκιου του ισχυρότερου.
  
• τη βία και τη τυραννία που ασκείται από τα μεγάλα "αφεντικά".
  
• τις "διπρόσωπες" σημαίες των κοινωνικώς συστημάτων.
  
• την καταπίεση της γυναίκας.
  
• τα θρησκευτικά "κατεστημένα".
  
• τα ευσεβοφανή "κινήματα".
  
• τα τραγικά θύματα διεστραμμένων σεξουαλικών ρευμάτων.
  
• τη διαστροφή της αλήθειας εκ μέρους των δημαγωγών και λαοπλάνων.
  
• Φαίνεται γενικά από την επικράτηση των φαυλεπίφαυλων σε βάρος των τίμιων, των δίκαιων και αληθινών.

Ζούμε στον αιώνα της προδοσίας. Πάμε στη γενική χρεωκοπία.
Ανάνηψη σημαίνει αποτίναξη της ψευτιάς, της απάτης, της βιας, της ασυδοσίας.

Επιστροφή στις αρχές και στις βάσεις. Στις αρχές του υψηλού, του θείου ήθους που μεταμορφώνει και μεταρσιώνει τον άνθρωπο.

Όπου υπάρχει αγάπη και θυσία, δεν έχει θέση η προδοσία.

~*~

28. ΟΥΤΕ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΟΥΤΕ ΔΕΙΛΟΣ

Υπάρχουν στιγμές που δίνουν την εντύπωση στους γύρω ότι προδίδεις τον εαυτό σου, τα ιδανικά και τη πορεία σου. Φαίνεται πως εγκαταλείπεις πρόσωπα και ιδέες.

Όμως τα πράγματα μπορεί να είναι εντελώς αντίθετα. Μπορεί ο ρόλος που παίζεις ξαφνικά να μην είναι εκλογή δική σου. Να μην έχει καμμία σχέση με το εσωτερικό σου και τις προθέσεις σου.

Και γιατί δε προτιμάς να χάσεις τη ζωή σου, παρά να φανείς προδότης ή δειλός; Υπάρχουν περιπτώσεις που και τη ζωή σου να δώσεις δε ζώσεις ούτε τους ανθρώπους ούτε τις ιδέες.

Το μόνο σωστο κι αληθινό είναι να κρατήσεις τη στάση για να διασώσεις έτσι την ουσία της αλήθειας και της αγάπης.

Κανένας δε ξέρει τ'ανεξιχνίαστα βάθη του άλλου.

Αυτή είναι μία από τις δυσεξιχνίαστες πτυχές.

~*~

29. ΔΥΣΕΞΙΧΝΙΑΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ

Χιλιάδες βρέφη πεθαίνουν χωρίς να προλάβουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο. Άνθρωποι γεννιούνται διανοητικά ανάπηροι, χωρίς να μπορούν να έρθουν σ'οποιαδήποτε σοβαρή επαφή με το μέσα τους και με το κόσμο γύρω τους.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι περνούν από τη γη παραπαίοντας σε αναγκαστικά σκοτάδια πλάνης και διαστροφής.

Κόσμοι εξαφανίζονται από σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς.

Τα φοβερά ερωτηματικά γύρω από απ'αυτές τις τρομερές "ανισότητες" και τις "άδικες" μεταχειρίσεις της φύσης δε βρίσκουν απάντηση στη "λογική" που να καλύπτει το χάος τους.

Οι πτυχές αυτές φαίνεται πως ανήκουν σ'άλλον ερμηνευτή. Εμείς θα νιώσουμε όταν υπερβούμε τα σύνορα της "λογικής" μας. Αυτή έχει άλλους "νόμους". Δεν έχει δυσεξιχνίαστες πτυχές αλλά άπειρες για άπειρες κατακτήσεις. Εϊναι έξω από το χρόνο και το χώρο. Είναι το άπειρο και το τέλειο.

~*~

30. Μια βαθειά πτυχή : ΓΑΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Η δημιουργία του ανθρώπου αποτελεί ένα από τα μεγαλειοδέστερα μυστήρια μέσα στο σύμπαν. Ο άνθρωπος, κατά τον κορυφαίο φιλόσοφο Αριστοτέλη, είναι "Ζώον λόγον έχων", δηλαδή Λογική ύπαρξη. Κατά τους Στωικούς "μικροθεός" και κατά τον κορυφαίο ρωμαίο φιλόσοφο Σενέκα "ιερός". Ο ιατροφιλόσοφος Καρέλ τον αποκαλεί "ο άνθρωπος, αυτό το άγνωστο".

Αυτό το "άγνωστο" μας το αποκαλύπτειο άπειρος Δημιουργός μέσα στην Αγ.Γραφή.

"κατ'εικόνα και καθ'ομοίωση του Θεού". Έπλασε "άρσεν και θήλυ" και ευλόγισε τη συζυγία.

Η δημιουργία της ζωής του ανθρώπου αποτελεί μυστήριο που περικλείει την ενέργεια της θεότητας. Η συζυγία εκπληρώνει αποστολή όταν βρίσκεται σε συνάρτηση και συνεργασία με την αφετηρία της, την ευλογία της Θεότητας.

Τη Θεία Αγάπη.

~*~

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Αυτή η ευλογία εκφράζεται πολύτροπα μέσα στην αγία Γραφή. Εϊναι μυστήριο ευλογημένο από την Τριαδική Θεότητα.Ο Χριστός περιφρουρεί κι εξυψώνει τον γάμο, για την επιτυχία του ύψιστου σκοπού του, που είναι η θέωση του ανθρώπου.

Ή Γάμος για το Χριστό και την Εκκλησία του, με βάση τη θεία αγάπη, είναι ο δρόμος για την τελείωση και ολοκλήρωση του ανθρώπου. Το μυστήριο της συνδημιουργίας με το Θεό.

Η ένωση ανδρός και γυναικός παρομοιάζεται με την ένωση και την αγάπη Χριστού και Εκκλησίας. Είναι τύπος αυτής της ένωσης κι αγάπης.

Μ'αυτή τη συνείδηση έζησε και ζει το μυστήριο μέσα στους αιώνες η Εκκλησία.

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη Χρυστόστομο "Μέσα στην Εκκλησία μεταμορφώνεται σ θεία λειτουργία ο γάμος. Σε μυστήριο ΑΓΑΠΗΣ".

~*~

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ

Ο ευλογημένος γάμος δεν είναι μόνο υπόθεση "ιδιωτική". Είναι θέμα εθνικό και υποστασιακό. Αν διαλυθεί ο γάμος διαλύεται και η συνοχή της οικογένειας.

Γίνεται ένα κοσμικό γεγονός, χάνεται η μεταφυσική διάσταση. Χάνεται η "κατ'οίκον Εκκλησία" που λέει ο Ι.Χρυσόστομος.

Η Ελλάδα έχει συνδέσει την υπόστασή της με την Ορθοδοξία, με την Εκκλησία και τα μυστήριά της.

Έχουν γραφτεί στην ελληνική τα Ευαγγέλια, τα δόγματα, τα πατερικά συγγράματα και γενικά όλος ο βυζαντικός πολιτισμός εκφράστηκε ελληνικά. Όλα αυτά είναι τιμή μας μοναδική. Δεν πρέπει να πετάξουμε στο πεζοδρόμιο του σύγχρονου "πολιτισμού" μας, που έχει ξεθεμελιώσει τον άνθρωπο από τις ρίζες του και τον έχει οδηγήσει σε χάος και αδιέξοδα.

Ο "πολιτισμός" μας, μας έχει αφαιρέσει ό,τι υψηλό ιδανικό μας χάρισαν οι αιώνες. Μας κάνει να ζούμε υλιστικά. Οδηγεί σε μαζική "σχιζοφρένεια".

~*~

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ "ΓΑΜΟΣ"

Αρνείται τη παράδοση αιώνων, αρνείται την Εκκλησία, αρνείται κυρίως τον Δημιουργό Θεό απο τη ζωή του και θέλει τον άνθρωπο αποκομμένο από κάθε μεταφυσική ιδέα και θρησκευτική αντίληψη. Τον απογυμνώνει από κάθε μεταφυσικό στήριγμα. Του αφαιρεί τη θέωση, που κάνει τον άνθρωπο "υπέρλογο" ον. Που τον καταξιώνει σαν "Εικόνα Θεού".

~*~

ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο άνθρωπος όμως, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και της ιστορία, είναι από τη φύση του "θρησκευτικό ον". Όπως λέει και ο μεγάλος Πασκάλ "Τίποτα δε μπορεί να γεμίσει τον άνθρωπο έξω από το Χριστό". Ας σημειωθεί ότι ο Πασκάλ δεν ήταν θεολόγος ούτε παπάς.

Ο άνθρωπος είναι "εικόνα Θεού". Δεν μπορεί να τον γεμίσει υπαρξιακά και να τον κατευθύνει οντολογικά ο πολιτικός "γάμος" μπροστά σ'ένα δήμαρχο ή κοινοτάρχη και που δεν αντιπροσωπεύει τίποτα το "αυθεντικό", το "μυστηριακό" που έχει ανάγκη από τη φύση του ο άνθρωπος.

Στην αρχαιότητα όλοι οι λαοί κάλυπταν το γάμο με θρησκευτικές τελετές. Χωρίς αυτές δεν νοούσαν ποτέ το γάμο οι αρχαίοι λαοί.

~*~

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Δεν εννοούμε ούτε για μια στιγμή ότι πρέπει να εκβιάζεται ο άνθρωπος. Η ελευθερία πάνω απ'όλα. "Όστις θέλει οπίσω μου έλθειν", είπε ο Χριστός.

Η ισοτιμία πολιτικού και θρησκευτικού γάμου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ευνομούμενη κοινωνία.

Ελευθερία και ισοτιμία έναντι της Πολιτείας.

Για την Εκκλησία υπάρχει μόνο ο ευλογημένος από τον Θεό. Μόνο αυτός εκπληρώνει την υπαρξιακή και οντολογική αποστολή του ανθρώπου. Ενώ ο πολιτικός είναι "κοινωνική σύμβαση".

Τα μυστήρια δεν είναι "μαγικές πράξεις", αλλά συνεργασία ανθρώπινου και θείου παράγοντα. Πρέπει να συντελεστεί πρώτα το μυστήριο της αγάπης μέσα στις ψυχές των δύο μελλονύμφων. Τότε το μυστήριο οδηγεί στη θέωση. Έχει το "θείο Έρωτα".

~*~

ΕΛΛΑΔΑ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ο εθνικός μας ιστορικό Κ.Παπαρηγόπουλος λέει "Τα έθνη δεν ακμάζουσι και δεν μεγαλουργούσι ειμη δια τη της θρησκείας". Οι λαοί που έχασαν επαφή με θρησκευτικά βιώματα χάθηκαν κι αυτοί.

Προσπαθώντας ν"απελευθερωθεί" από θρησκευτικές αντιλήψεις, έχει φτάσει τον άνθρωπο στο χάος. Τον έχει αδειάσει από πίστη και ιδανικά και παραπαίει στο μηδέν.

Ας μη ξεχνούμε ότι η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ μόνο γεωγραφικός χώρος αλλά και οικουμενική.

Ο γάμος ως μυστήριο της Ορθοδοξίας, με συνειδητή συμμετοχή των πιστών, στο μεγάλο αυτό μυστήριο της αγάπης είναι από τα πρώτα φώτα της ορθόδοξης πίστης. Και ο θρησκευτικός γάμος ήταν και θα είναι για τους Ελληνορθόδοξους το βασικότερο διατηρητικό βίωμα και στοιχείο της οικογένειας. Το θεμέλιό της.