"Ο Παλιάτσος και η Άνιμα"

Μέρος 1
ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

i. Πληγές και ελαττώματα

Η ψυχοθεραπεία είναι όντως επιστήμη ή πρόκειται για μια ικανότητα όπως το καλλιτεχνικό ταλέντο, το να μπορείς να πλησιάζεις, να ακτανοείς, να παρηγορείς ή να βοηθάς τα ψυχικά άλγη ;

Είσαι σίγουρος πως ξέρεις τί να του προτείνεις ως υγεία ;
[...] οι άνθρωποι κατά κανόνα γνωρίζουν το καλό, υποπτεύονται το σωστό, διαισθάνονται αυτό που είναι αλήθεια και δέον.
Ωστόσο τους λείπει το κουράγιο να το πράξουν. Είναι γεμάτοι φόβους και δειλία. Στη θεωρία είναι γενναιότατοι, ελεύθεροι, ενήλικες, ενώ στη πράξη δειλοί και θλιβερά ζαρωμένοι, σαν κουρασμένα, μαραμένα, από πολύ νωρίς, μωρά.

Τη μνήμη που θα πλάσουμε για το παρελθόν.

Η ιαματική μεταβολή μιας προσωπικότητας. Η επιστροφή της δηλαδή στην αληθινή φύση της απ'όπου είχε ξεφύγει.

Άλλο η ψυχολογική ή συναισθηματική ασθένεια και άλλο η πνευματική ή ηθική ασθένεια.

Η ελευθερία του ανθρώπου να σωθεί ή να χαθεί θα παραμένει, όπως είπαμε, το μεγαλειώδες και τραγικό του χάρισμα.

Η βούληση για πνευματική σωτηρία θα παραμείνει μια εντελώς μοναχική, προσωπική, έμπρακτη απόφαση και ο χώρος που θα εκκολάπτεται δε θα ονομάζεται ντιβάνι, γραφείο, ιατρεία, φάρμακα, τεχνικές, συνεδρία, ομάδα ή κάτι παρόμοιο. Θα ονομάζεται σχέση, κελί, σπήλαιο ή έρημος. Με ό,τι τούτες είναι, εννοούν ή συμβολίζουν.