"Ιωνάθαν Λίβινγκστον, Ο Γλάρος"

Μέρος 4

{ Το Τέταρτο Μέρος επικεντρώνεται στην περίοδο αρκετές εκατοντάδες χρόνια αφότου ο Ιωνάθαν και οι μαθητές του έχουν εγκαταλείψει το Σμήνος και οι διδασκαλίες τους έχουν γίνει σεβαστές ιδέες αντί να εφαρμόζονται. 

Τα πουλιά περνούν όλο τον χρόνο τους εκθειάζοντας τις αρετές του Ιωνάθαν και των μαθητών του και δεν περνούν καθόλου χρόνο πετώντας για χάρη του πετάγματος. Οι γλάροι εξασκούν περίεργες τελετουργίες και χρησιμοποιούν ως σύμβολα θέσης τις εκδηλώσεις του σεβασμού τους για τον Ιωνάθαν και τους μαθητές του. Τελικά κάποια πουλιά απορρίπτουν την τελετή και τα τελετουργικά και μόλις αρχίζουν να πετούν.

Τελικά ένα πουλί ονόματι Anthony Gull αμφισβητεί την αξία της ζωής αφού "...η ζωή είναι άσκοπη και αφού η άσκοπη είναι εξ ορισμού άσκοπη, τότε η μόνη σωστή πράξη είναι να βουτήξεις στον ωκεανό και να πνιγείς. Καλύτερα να μην υπάρχει καθόλου παρά να υπάρχει όπως ένα φύκι, χωρίς νόημα ή χαρά [...] Έπρεπε ούτως ή άλλως να πεθάνει αργά ή γρήγορα, και δεν έβλεπε κανένα λόγο να παρατείνει την οδυνηρή πλήξη της ζωής». 

Καθώς ο Άντονι κάνει μια βουτιά-βόμβα στη θάλασσα, με ταχύτητα και από υψόμετρο που θα τον σκότωνε, μια λευκή θολούρα αναβοσβήνει δίπλα του. Ο Άντονι πιάνει τη θαμπάδα, που αποδεικνύεται ότι είναι γλάρος, και ρωτά τι έκανε το πουλί:

«Συγγνώμη αν σε τρόμαξα», είπε ο άγνωστος με φωνή καθαρή και φιλική σαν τον άνεμο.
"Σε κοιτούσα όλη την ώρα. Απλά έπαιζα...δεν θα σε είχα χτυπήσει."

"Όχι! Όχι, δεν είναι αυτό."
Ο Άντονι ήταν ξύπνιος και ζωντανός για πρώτη φορά στη ζωή του, εμπνευσμένος.
"Τι ήταν αυτό?"

"Ω, λίγο διασκεδαστικό πέταγμα, υποθέτω. Μια βουτιά και ένα τράβηγμα σε αργή κύλιση  με ένα κυλιόμενο βρόχο από την κορυφή. Απλώς μπερδεύουμε. Εάν θέλεις πραγματικά να το κάνεις καλά, χρειάζεται λίγη εξάσκηση, αλλά φαίνεται ωραίο, δεν νομίζεις;

"Είναι, είναι...όμορφο, αυτό είναι! Αλλά δεν έχεις πάει καθόλου γύρω από το Σμήνος. Ποιος είσαι, τέλος πάντων;"

«Μπορείς να με λες Ιωνάθαν». }

Πηγή : wikipedia

 ~*~

Image by Steffen Wachsmuth